MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 06/12/2016 tarih ve 2014/428 E. - 2016/389 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 16/11/2017 tarih ve 2017/965-2017/1032 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi asıl davada davacı vekili ve birleşen dosya davacısı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin TR 2013 14326 Y no"lu ve 06.12.2013 tarihli “Partikül filtresi ve katalizör temizleme cihazı” adlı faydalı model belgesinin sahibi, cihazın üretici ve satıcısı olduğunu, müvekkiline ait cihazın aynı ve ayırt edilemeyecek kadar benzerinin üretilerek piyasaya sunulduğu duyumu üzerine Kütahya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi 2014/122 D.İş sayılı dosyası üzerinden tespit yaptırdıklarını, dosyaya sunulan bilirkişi raporunda müvekkiline ait makinenin “bulundurduğu ünite ve armatürleri, çalışma prensibi ve kullanılan temizleme yöntemi” bakımından taklit edilmiş makinenin tespiti yapılarak üreticisinin de davalı olduğunun görüldüğünü, davalının fiili ile müvekkilinin fikri hakkı ve emeğinin madden ve manen zarara uğradığını ve haksız kazanç sağladığını ileri sürerek davalının faydalı modele tecavüz fiillerinin durdurulmasına, 10.000,00 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminatın hakkın doğum tarihinden itibaren ticari avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, kararın kesinleştikten sonra ilanına karar verilmesini talep etmiştir. Birleşen dosyaya karşı ise cevap vermemiştir.
Davalı vekili, mahkemenin müvekkilinin adresinin İstanbul olması sebebiyle yetkisiz olduğunu, davacının makinesi ile müvekkilinin makinesinin birbirinden farklı özelliklere sahip olduğunu, işleyişlerinde de fiziksel farklılıklar bulunduğunu, makinelerin sadece aynı amaca hizmet etmeleri açısından benzer olduğunu, Kütahya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi 2014/122 D.İş sayılı dosyasından alınan raporun yeterli olmadığını, hangi ünite ve armatürler ile çalışma prensibinin benzer olduğunu açıklamadığını, müvekkili tarafından TPMK’ne 2014/05735 numarası ile faydalı model belgesi alınmak için başvuruda bulunulduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Birleşen Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesinin 2015/41 Esas sayılı davada ise, davalının TR 2013 14326 Y no"lu faydalı modelinin yeni olmadığını, harcıalem bir ürün olduğunu, davalının model tescilinin 2013 yılında olduğunu, davalı ürününden önce EP 1 252 919 B1 numaralı 30/10/2002 tarihli ve EP 0 335 240 A2 numaralı 04/10/1989 tarihli patentler olması sebebiyle davalının faydalı modelinin yeni olmadığını, dünyada aynı amaçla kullanılan ve aynı teknikle çalışan pek çok cihaz bulunduğunu ileri sürerek davalının 2013/14326 tescil numaralı “partikül filtresi ve katalizör temizleme cihazı” tasarım tescil belgesinin hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı şirkete ait faydalı modelin yeni olduğu ve hükümsüzlüğü koşullarının oluşmadığı, davalı ürününün ise davacı adına tescilli faydalı model kapsamına girmediği gerekçesiyle asıl ve birleşen davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, asıl davada davacı vekili ve birleşen dosya davacısı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davacı karşı davalıya ait faydalı modelin, yenilik niteliğine sahip olduğu ve hükümsüzlüğünü gerektirir bir durumun olmadığı, bunun yanında asıl davalıya ait dava konusu ürünün de davacının faydalı modelinin kapsamına girmediği, her ne kadar davacı tarafın talebi üzerine davadan önce mahkeme eliyle yapılan tespit sonrasında makine mühendisi bilirkişi tarafından düzenlenen bilirkişi raporunda, davalı ürününün, davacı adına faydalı model belgesine bağlanan buluş ile aynı olduğu belirtilmiş ise de işbu rapor denetime elverişli herhangi bir açıklama içermediği gibi daha sonra işbu dosya kapsamında alınan iki ayrı bilirkişi raporunda da yukarıda belirtilen sonuçlara varıldığı, bu raporların ayrıntılı ve gerekçeli olarak düzenlendikleri, hüküm kurmaya elverişli bulundukları gerekçesi ile taraf vekillerinin istinaf başvurularının esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Karar, asıl davada davacı vekili ve birleşen dosya davacısı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, asıl davada davacı vekili ve birleşen dosya davacısı vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 52,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden birleşen davada davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 57,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden asıl davada davacıdan alınmasına, 09/04/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.