MAHKEMESİ : Antalya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 29/05/2012
NUMARASI : 2009/371-2012/232

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı Ramazan İnag vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili,davalı borçlu H.. Y.."ın alacaklılarından mal kaçırmak amacıyla adına kayıtlı taşınmazı 4.3.2009 tarihinde davalı M.. E.."ye, Murat"ında 7.7.2009 tarihinde davalı R.. İ.."a sattığını belirterek davalılar arasındaki tasarrufların iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı borçlu H.. Y.. vekili,aciz belgesi sunulmadığını,taşınmazı 200.000,00 TL bedelle davalı Murat"a sattıklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı M.. E.. vekili, dava konusu taşınmazı iyiniyetli aldıklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı R.. İ.. vekili, dava konusu taşınmazı iyiniyetli 4.kişi olarak 200.000,00 TL bedelle aldıklarını, fiilen kullandıklarını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma toplanan delillere göre, davalı borçlu ile Murat arasındaki tasarruf yönünden taşınmazın tapudaki satış bedeli ile bilirkişi tarafından belirlenen değeri arasında misli fark bulunduğu,davalı Murat ile Ramazan arasındaki tasarruf yönünden ise bilirkişi tarafından 170.194,00 TL değer belirlenen taşınmazın davalı Ramazan tarafından 200.000,00 TL gibi yüksel bir bedelle alınması, taşınmazın satılmasına rağmen 29.8.2009 tarihli haciz tutanağından anlaşıldığı gibi borçlu tarafından kullanılıyor olması nedeniyle davalılar Murat ve Ramazan"ın borçlunun durumunu ve amacının bilebilecek kişilerden olması nedeniyle davanın kabulüne dava konusu taşınmazın satışına ilişkin davalılar arasındaki tasarrufların iptaline karar verilmiş; hüküm, davalı R.. İ.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava İİK 277 ve devamı maddelerine göre açılan tasarrufun iptali istemine ilişkindir. Bu tür davalar İİK 282. maddesi hükmü uyarınca borçlu ve borçlu ile hukuki muamelede bulunan veya borçlu tarafından kendilerine ödeme yapılan kimselerle bunların mirasçıları aleyhine açılır. Kural bu olmakla birlikte yine anılan hükme göre davada kötü niyet sahibi üçüncü kişiler de davalı olarak gösterilebilir. Somut olayda davalılardan R.. İ.. doğrudan borçlu ile hukuki muamelede bulunan kişi değil, tasarrufun iptali istenen taşınmazı üçüncü kişi davalı M.. E..’den 07.07.2009 tarihinde satın alan dördüncü kişidir. Bu davalı hakkındaki davanın kabul edilebilmesi, dolayısıyla onun yaptığı tasarrufun iptali, ancak kötü niyetli olduğunun kanıtlanması durumunda mümkündür. Davalı R.. İ..’ın kötü niyetli olduğu yani borçlunun durumunu ve amacını bilebilecek kişilerden olduğunun davacı alacaklı tarafından kanıtlanamadığı anlaşıldığından davalı Ramazan hakkındaki davanın reddi gerekir. Bu durumda İİY’nın 283. maddesine göre davanın bedele dönüştüğü dikkate alınarak mahkemece davalı üçüncü kişi M.. E..’nin taşınmazı elinden çıkardığı tarihteki gerçek değeri nisbetinde (takip konusu alacak ve fer"ileri ile sınırlı olmak üzere) tazminat ödemesine hükmedilmesi gerekirken, mahkemece davalılardan R..İ..’ın kötü niyeti kanıtlanmışcasına ve İİK.nun 283/2. maddesi hükmü göz ardı edilerek davanın yazılı olduğu üzere kabulüne karar verilmiş olması doğru değildir.(Dairemizin 16.10.2012 Tarih 2001/12964 Esas 2012/11113 Karar sayılı ilamı da aynı mahiyette olup davalı R.. İ.. yönünden güçlü delil mahiyetindedir.)
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle davalı R.. İ.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı Razaman İnag"a geri verilmesine 21.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.