Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/3207 Esas 2018/343 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı dava dilekçesi ile, davalının döner piliç restoranı olarak işlettiği bağımsız bölümün tapuda mesken olarak kayıtlı iken Kat Mülkiyeti Kanununun 24/2. maddesinin âmir hükmüne göre işyeri olarak kullanabilmesine dair kat malikleri genel kurulunun oybirliğiyle aldığı bir karara dayanmadan ve...Büyükşehir Belediyesinden bir ruhsat almadan kaçak olarak işlettiğinden dolayı bunun önlenmesi için büyükşehir belediye başkanlığına yaptıkları şikâyeti ve aleyhine açılacak davaları önlemek gayesiyle tapuda mesken olarak kayıtlı işbu bağımsız bölümün bu vasfını tapu memurunu kandırarak Kat Mülkiyeti Kanununun 24/2 ve yönetim planına aykırı bir şekilde “depolu dükkâna çevirerek resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğini, kat malikleri genel kurulunun oybirliğiyle aldığı bir karara dayanmadan Kat Mülkiyeti Kanununun 24/2. maddesine aykırı bir biçimde kullanılan bağımsız bölümün işyeri olarak kullanılımına son verilerek taşınmazın yeniden mesken hâline dönüştürülmesine, kabil olmadığı takdirde, komşular arasında hoş görülebilecek dereceyi aşan piliç kokusu, duman ve sıcaklık ile sabah ikilere kadar aşağıdan yayılan gürültülerin önlenmesi ve davalının bu işyerini belediyenin nizam ve talimatlarına uygun bir hâle getirilmesi ve piliç çevirme işlemine en geç saat 22’de son verilmesi ve davalının işlediği bu haksız fiiller yüzünden düçar oldukları manevi zararlara karşılık davalıdan 40.000,00.-TL manevi tazminat ile davalının müvekkiline ait dairenin satışına mani olması yüzünden HMK’nın 107. maddesi gereğince uğradığı kâr kaybı nedeniyle fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik alacaklarına mahsûben 41.000.-TL’nin hadisenin vuku bulduğu 01.01.2010 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte tazmin ve tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece akşam yemek saatinde restaurantdaki fanın çalışması esnasında meydana gelen ses şiddeti düzeyinin mutfağa en yakın yerden ölçümlemesinin yapıldığı, davacının yaşadığı dairenin içinde yapılan gürültü seviye ölçüm değeri 55 Db olarak tespit edildiği, iş sağlığı ve güvenliğinin mevzuatına göre maksimum eşik düzeyi 85 Db olduğu için, bahsi geçen işyerinden alınan ölçümlerde gürültü seviyesinin normal sınırlar içerisinde yer aldığı kabul edileceği, işletmeye ait bacanın, komşu binanın duvar cephesi boyunca paslanmazdan yapıldığı ve şartnamelere uygun monte edilmiş olduğu, bodrum kata dükkan içinden inilen merdiven ile dükkana ait olup kullanım alanı yaklaşık olarak net 41,56 m2 deponun olduğu ve nizami şartlarda kullanıldığı böylece tahliye şartlarını gerektirecek hususların bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacının usulüne uygun ve süresinde verilen temyiz talebi bulunmamaktadır.
Mahkeme hükmü davacıya 7201 sayılı Kanunun 21/2.maddesi gereğince 14.02.2016 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise, HUMK"nın 432. maddesinde öngörülen 8 günlük kanunî süre geçirildikten sonra davacı tarafından 17.03.2016 tarihinde verilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden, süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 22/01/2018 günü oy birliği ile karar verildi.