17. Hukuk Dairesi 2014/8837 E. , 2014/7960 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : Ankara 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/12/2013
NUMARASI : 2008/1906-2013/1224
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar C.. E.., G..E.. ve G.. E.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkiline kasko sigortalı aracın davalıların murisi yaya A.. E..’ın tam kusurlu olarak sebebiyet verdiği trafik kazası sonucu hasarlandığını belirtip, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere sigortalıya ödenen 2.886,38 TL’nin 01.07.2007 ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar C.. E.., G.. E.. ve Gülay Erdoğan (Kuru) davanın reddini savunmuşlardır.
Davalı B.. E.. hakkındaki dava takipsiz bırakılmıştır.
Mahkemece, toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre davalı B.. E.. hakkındaki davanın açılmamış sayılmasına, davalılar Cebrail, Gülay ve G.. E.. haklarındaki davanın kısmen kabulü ile 2.520,90 TL’nin anılan davalardan 01.07.2007’de ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte müştereken müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar Cebrail, Gülay ve G.. E.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1.Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalılar Gülay, Gökmen ve C.. E.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında ve yerinde olmayan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2.Dava, kasko sigorta sözleşmesinden kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece hükme esas alınan 26.09.2013 günlü bilirkişi raporunda ceza dosyasında kabul edilen tali kusurda nazara alınarak davacıya kasko sigortalı araç sürücüsünün %10, davalıların murisi olan yaya A.. E..’ın ise %90 kusurlu olduğu tespit edilmiştir. Davalılar vekili, temyiz dilekçesinde aynı olaya ilişkin olarak Ankara 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/261 E, 2012/596 K sayılı dava dosyasında kaskolu araç sürücüsünün %25 kusurlu olduğunun tespit edildiğini ve bu orana göre verilen kararın temyiz incelemesi üzerine onandığını bildirmiştir. Mahkememizde alınan bilirkişi raporunda belirlenen kusur oranı ile aynı olaya ilişkin Ankara 1. Asliye Hukuk Mahkemesinde alınan ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda belirlenen kusur oranı arasında açık çelişki bulunmaktadır.
Bu durumda mahkemece Ankara 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/261 esas ve 2012/596 karar sayılı dava dosyası dosya arasına getirtilerek, İstanbul Teknik Üniversitesi ya da Karayolları Genel Müdürlüğü fen heyeti gibi kurumlardan seçilecek konusunda uzman bilirkişi heyetinden dava dosyası ve Ankara 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/261 esas sayılı dosyası, kaza tespit tutanağı, fotoğraflar, önceki bilirkişi raporları ve diğer deliller incelenerek tarafların kusur oranlarının tespiti bakımından çelişkilerin giderilmesi ile trafik kazasına karışan tarafların kusurunun saptanması yönünden ayrıntılı, gerekçeli, çelişkileri giderici ve denetime elverişli bilirkişi raporu alınarak varılacak uygun sonuca bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı biçimde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar Gülay, Gökmen ve C.. E.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar Gülay, Gökmen ve C.. E.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar Gülay, Gökmen ve C.. E.."a geri verilmesine 21.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.