Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7120 Esas 2019/3654 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7120
Karar No: 2019/3654
Karar Tarihi: 13.02.2019

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7120 Esas 2019/3654 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu işleyen sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, mağdur hakkında koruma kararı bulunmayan bir kişi için yapılan soruşturmada kovuşturmaya yer olmadığına dair karara itiraz eden Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin itirazı nedeniyle mahkumiyet kararının hukuken geçersiz olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Kanunlar ise şöyle açıklanıyor: 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanunu'nun ek 9. maddesi, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20. maddesi, 6518 sayılı Kanun'un 22. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/7. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve CMUK'un 321. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2018/7120 E. , 2019/3654 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanunu"na 06.02.2014 tarihinde 6518 sayılı Kanun"un 22. maddesiyle eklenen ek 9. maddeye göre hakkında koruma kararı bulunan mağdurlar yönünden Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı"nın kamu davasını takip edebileceği ve katılan sıfatını alabileceği, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun"un da 20.03.2012 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğüne girdiği hususları gözönüne alınarak, dosya içerisinde hakkında koruma kararı bulunmayan mağdureyle ilgili yürütülen soruşturma sonucunda Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 2012/792 soruşturma, 2012/488 karar sayılı, 30.01.2012 tarihinde verilen kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin kararın, karara itiraz hakkı olan mağdureye 07.02.2012 tarihinde tebliğ edildiği ve karara itiraz edilmeyerek kesinleştiği, bilahare Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin 28.02.2012 tarihli "soruşturma sonucu verilecek karar örneği veya dava açıldıysa CMK"nın 237. maddesi uyarınca davaya müdahele edileceğinden" bahisle duruşmalardan haberdar olmak istediklerini bildirdiği dilekçesi nedeniyle kararın kuruma gönderildiği ve yapılan itiraz üzerine kovuşturmaya yer olmadığı kararırının mercii tarafından kaldırılarak sanık hakkında açılan dava sonucu mahkumiyetine hükmedilmiş ise de, yürütülen soruşturmaya suç tarihi ve kovuşturmaya yer olmadığı karar tarihi itibarıyla katılma ve itiraz hakkı olmayan Bakanlık vekilinin hukuken geçersiz itirazı üzerine verilen kovuşturmaya yer olmadığı kararının kaldırılarak sanık hakkında dava açıldığının anlaşılması karşısında mahkemece açılan dava hakkında 5271 sayılı CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca ret hükmü verilmesi yerine, yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Hükme iştirak eden üye ..."ın gerekçeli kararın yazımından önce 01.03.2019 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK"nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.