MAHKEMESİ : Kargı Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/02/2013
NUMARASI : 2012/45-2013/561

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı E.. T.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü
-K A R A R-
Davacı vekili; müvekkillerinin oğlu C.. K... yolcu olarak bulunduğu araçta 06/02/2012 tarihinde meydana gelen kazada vefat ettiğini, aracın sahibinin E.. T.. olduğunu ve aracın davalı sigorta şirketi tarafından zorunlu mali mesuliyet sigortası poliçesi teminatı kapsamında olduğunu, C.. K.. kaza sırasında çalışmakta olduğunu ve aylık gelirinin 3.500,00-TL ile 4.000,00-TL civarında olduğunu, müvekkillerinin oğlu C.. K..desteğinden yoksun kaldığını ileri sürerek davalılardan her bir davacı için 1,00-TL maddi tazminat, müvekkillerinin oğullarının ölümü nedeniyle elem ve ızdırap çektiklerini ileri sürerek her ikisi için ayrı ayrı 50.000,00-TL manevi tazminatın davalıdan alınarak müvekkillerine ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili 14/01/2013 havale tarihli ıslah dilekçesiyle dava dilekçesinde belirtilen 1,00 TL lik maddi tazminat taleplerini S.. K.. için 22.584,50-TL artırdıklarını, H.. K.. için ise 22.869,50-TL’ye artırdıklarını beyan etmiştir.
Davalı E.. T..; aracının hususi araç olduğunu ve davacıların çocuklarının bir ücret karşılığı araca alınmamış olduğunu, SGK dan davacıların oğullarının sigortalı olup olmadığının sigortalı ise aylık kazancının ne olduğunun tespit edilmesi gerektiğini, ilçede bu tür işlerde çalışanların ücretlerinin asgari ücret tutarında olduğunu, ayrıca davacıların talep ettikleri tazminat tutarının çok fazla olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket davaya cevap vermemiştir. Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalıya ait aracın sürücüsünün %90 kusurlu olduğu, Ölen C..K.. davacıların iki oğlundan birisi olup henüz yirmi yaşında olduğu, ailesi ile birlikte kaldığı, ailesinin geçimini sağladığı gerekçesiyle davacının davasının kabulü ile her bir davacı için 50.000,00-TL manevi tazminatın davalıdan alınarak kaza tarihi olan 06/02/2012 tarihinden itibaren işletilecek olan yasal faizi ile birlikte tazmin edilerek davacılara verilmesine, davacı S.. K.. için 22.585,50-TL, davacı H.. K.. için 25.870,50-TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 06/02/2012 tarihinden itibaren işletilecek olan yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı E.. T.. tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, ayrıca manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı E.. T.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece tazminat yönünden benimsenen hesap bilirkişisi raporunda davacıların desteğinin ölmeden önce lokantada garson olarak çalıştığı ve aylık 1200,00 TL. gelir elde ettiği değerlendirilerek hesaplama yapılmış ve bilirkişi tarafından desteğin gelirini belirlemede Çorum Aşçı ve Lokantacılar Esnaf Odası Başkanlığı’nın aylık ortalama kazancın 1.200,00 TL olduğuna ilişkin yazısını esas alınmış ise de olup, bu tespitin soyut içerikli olup hiç bir maddi delile dayanmadığı açıktır.
O halde, öncelikle davacılara bu konuda ispat imkanı verilmesi, davacılar desteğinin çalıştığı işyerinden maaş bordroları, ödeme belgeleri, sigorta kayıtları ve ölenin yaptığı işe ve yaşına göre asgari ücret üzerinde gelir elde edip etmediği net olarak belirlendikten sonra desteğin geliri tespit edilerek bu miktara göre tazminatın belirlenmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı E.. T.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı E.. T.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı E.. T.. yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı E.. T.."e geri verilmesine 20.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.