MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni Kötüye Kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1,52/2-4,53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı güveni kötüye kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ile katılanın ... nolu L Tipi Cezaevinin aynı koğuşunda hükümlü olarak bir süre birlikte kaldıkları ve aralarında bir samimiyet oluştuğu, sanığın cezaevinden tahliye olmasından önce, katılan ile dışarıdaki bazı işlerini takip etmesi için anlaştıkları ve bu çerçevede sanığın bir miktar paraya ve araca ihtiyacı olduğunu söylemesi üzerine katılanın dışarıdaki akrabalarına durumu bildirdiği, sanığın cezaevinden çıktıktan sonra katılanın bir kısım alacağını tahsil ederek iade etmediği ve yine katılana ait aracı emanet alarak teslim etmediği, sanığın aracı 4.000 liraya sattığını, 2.500 lirasını harcadığını ve 1.500 liranın kendisinde olduğunu söyleyerek suçu kısmen dolaylı olarak kabul ettiği ve bu şekilde kendisine iade edilmek ve sahibine verilmek üzere teslim olunan araç ile parayı vermemek yoluyla güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan olayda; sanık savunmaları, katılanın aşamalarda değişmeyen beyanları, tanıkların anlatımları ve dosya kapsamına göre sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın gerekçesiz temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 03/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.