Mahkemesi : Çarşamba 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 06/03/2014
Numarası : 2011/211-2014/126

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan
temyiz itirazlarının reddine,
2.Davacı vekili davacının 12/08/2006-14/03/2011 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin ve ulusal bayram genel tatil alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının otogarda dolaşan kişileri gereksiz sorguladığını, hakaret ettiğini, görev sınırlarının dışına çıktığını, davacının bulunduğu yerden şikayet etmesi nedeniyle ... Terminalinde görevlendirildiğini, yeni işe devam etmemesi nedeniyle işten çıkarıldığını, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, davacı tanıklarından M.. Ç.. davacının hafta içi ve cumartesi günleri sabah 08:30 ile 17:30 saatleri arası çalıştığını, pazar günleri çalışıp çalışmadığını tam olarak hatırlamadığını, diğer tanık R.. Y.. ise kendisinin 2010 Mart ayından itibaren çay ocağı işlettiğini, davacının haftanın 6 günü çalıştığını ancak cumartesi günleri öğlene kadar çalıştığını, akşamları ise saat 17:00’da işi bıraktığını, cumartesi günü ise öğlene kadar çalıştığı şeklinde beyanda bulunmuşlardır. Mahkemece davacının tüm çalışma süresince haftanın 6 günü 08:30-17:30 saatleri arası yarım saat ara dinlenmesi yaparak ve ayrıca ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığı kabul edilmiştir.
Davacı tanıkları davacının günlük çalışma saatlerinin bitişi hakkında farklı beyanlarda bulunmuşlar ve çelişki giderilememiştir. Bu durumda davacının 2008-2010 Mart ayına kadar davacı tanığı M.. Ç.."nun beyanları doğrultusunda, 2010 yılı Mart ayından itibaren tanıkların ortak beyanlarına uyan haftanın 5 günü 08:30-17:00 saatleri arasında cumartesi günü saat 13:00"e kadar çalıştığı kabul edilerek sonuca gidilmesi uygun olacaktır. Ara dinlenme süresinin 7,5 saati aşan çalışmalarda 1 saat esas alınması gerektiği dikkate alınmadan yarım saat olarak kabulü de hatalıdır.
Davacı tanıklarının davacının ... Otogarındaki çalışmalarına ilişkin bilgileri bulunmadığı halde 22/07/2008 tarihinden önceki çalışmalar için de fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının kabulü hatalıdır.
Mahkemece yukarıda yazılı hususlar dikkate alınmadan fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacakları hakkında verilen karar hatalı olup bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.