Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2828 Esas 2019/819 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2828
Karar No: 2019/819
Karar Tarihi: 16.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2828 Esas 2019/819 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları incelendikten sonra, suçun sanık tarafından işlendiği ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır. Ancak, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının cezanın temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olduğu belirtilmiştir. Kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önem vurgulanmıştır. TCK'nın 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını işlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı olarak saptamalıdır. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında suçun işleniş şekli ve özellikleri de dikkate alınmalıdır. Somut olayda, sanıkın suç tarihinde 14,80 TL değerinde market ürünü çaldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında TCK'nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Karar sonucunda, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülerek, hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın

17. Ceza Dairesi 2017/2828 E. , 2019/819 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, cezanın temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK"nın 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, "...daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşünün, TCK"nın 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK"nın 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK"nın 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “işlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır.
TCK"nın 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır.
Somut olayda ise; sanığın suç tarihinde 14,80 TL değerinde market ürünü çalmaktan ibaret eylemleri nedeni ile hakkında TCK’nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.