12. Ceza Dairesi 2019/9795 E. , 2021/5578 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-Sanık ... hakkında beraat
Taksirle yaralama suçundan sanık ...’in mahkumiyetine, sanık ...’in beraatine ilişkin hükümler ile sanık ... müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklardan Mustafa"nın işyeri yetkilisi, diğer sanık ..."un ise vardiya sorumlusu olarak görev yaptığı Anet firmasında katılanın CNC makina operatörü olarak çalıştığı, katılanın sanık ... ile birlikte tornada manuel ayarı yaptığı sırada parmaklarının tornanın aynasına sıkıştırması sonucu orta 3 kemik kırığı ve tırnak altından 3 parmak amputasyon oluşacak şekilde yaralandığı,kovuşturma aşamasında iş güvenliği uzmanı bilirkişiden alınan rapora göre sanık ..."un ve katılanın asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği, sanık ..."nın ise iş sağlığı ve güvenliği yönünden gereken eğitimleri aldırdığı, kişisel koruyucu malzemeleri verdiği, gözetim ve denetim sorumluluğunun vardiye amiri tarafından yapıldığı dikkate alındığında cezai yönden olayın oluşmasında ihmal ve kusurunun olmadığının tespit ve kabul edilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamede eksik inceleme nedeniyle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
1-Sanık ...’in beraatine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirin bulunmadığı gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanığın kusurlu olduğuna, eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraat hükmünün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2-Sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince,
Sanığa isnat edilen eylemin, 5237 sayılı TCK"nın 89. maddesinin 1-2-3. fıkralarında düzenlenen ""taksirle yaralama"" suçuna ilişkin olduğu, taksirle bir kişinin yaralanmasına sebebiyet verilmesi halinde gerçekleşecek olan taksirle yaralama suçu için TCK"nın 89. maddesinin 1. fıkrasında temel ceza miktarının ""üç aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası"" olarak belirlendiği; 5271 sayılı CMK"nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiş olan ""Basit Yargılama Usulü"" başlıklı 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan; ""Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir."" şeklindeki düzenlemeye, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan ""01/01/2020 tarihi itibarıyla kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz."" şeklindeki düzenleme ile sınırlama getirilmiş ise de; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan, 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile; ""...kovuşturma evresine geçilmiş..."" ibaresinin, aynı bentte yer alan ""...basit yargılama usulü..."" yönünden Anayasa"ya aykırı bulunarak iptaline karar verilmesi sebebiyle, kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesi kararlarının geriye yürümesi mümkün olmayıp, Ceza Muhakemesi Kanununda yapılan değişikliklerin ise derhal uygulanması gerekmekle birlikte, basit yargılama usulü uygulanan olaylarda CMK"nın 251. maddesinin 3. fıkrasına göre; ""mahkûmiyet kararı verildiği takdirde sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir."" şeklindeki düzenleme karşısında, Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararının neticeleri itibariyle maddi ceza hukukuna ilişkin olduğunun ve CMK"nın 251. maddesinin 3. fıkrasında yer alan düzenlemenin sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikte olduğunun anlaşılması karşısında, TCK"nın 7. maddesi ile CMK"nın 251. maddesi hükümleri gözetilmek suretiyle, sanık lehine olan uygulamanın belirlenerek yerine getirilmesi ve gereği için dosyanın, ""Basit Yargılama Usulü"" yönünden yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı sair yönler incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 07/07/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
