Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/16819 Esas 2015/16537 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Dava, 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalılık için ödenen primlerin iadesi ve ödenmeyen yaşlılık aylığının yasal faizi ile birlikte tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Kamu Kurumunda 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi kapsamında çalışması olan davacının, 14.10.2011 tarihinde yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunduğu, Kurumca 5510 sayılı Yasanın 4/1-b maddesi kapsamındaki hizmetleri nedeniyle prim borçlarının 17.10.2011 ve 27.10.2011 tarihlerinde ödenmesi nedeniyle 15.11.2011 tarihinden geçerli olmak üzere yaşlılık aylığı bağlandığı, davacının iş bu dava ile aylık bağlanması için 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi kapsamındaki (506 sayılı Yasa kapsamındaki) hizmetleri yeterli olduğundan, ödenmeyen bir aylığın yasal faiziyle birlikte tahsilini ve 5510 sayılı Yasanın 4/1-b maddesi kapsamındaki (1479 sayılı Yasa kapsamındaki) hizmetleri için ödenen primlerinin iadesini istediği; Mahkemece, davacının sadece 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi kapsamındaki (506 sayılı Yasa kapsamındaki) hizmetleri yeterli olduğundan, ödenmeyen bir aylığın yasal faiziyle birlikte tahsili yönündeki talebin kabul edildiği, prim iadesi talebinin ise reddedildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemenin, ilk tahsis talep tarihi itibariyle, davacının sadece 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi kapsamındaki (506 sayılı Yasa kapsamındaki) hizmetleri yeterli olduğundan davacı hakkında yaşlılık aylığı tahsisi şartlarının gerçekleştiğin ve ödenmeyen bir aylığın yasal faiziyle tahsili gerektiğinin kabulünde bir isabetsizlik yok
ise de, Mahkemece, davacının sadece 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi kapsamındaki hizmetleri gereği, ilk tahsis talebine göre ödenmesi gereken aylık miktarı Kurumdan sorulup belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 12.10.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.