Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2796 Esas 2019/814 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın sunduğu sağlık raporlarına istinaden kusuru olmadan temyiz süresini kaçırdığı anlaşılmakla, eski hale getirme isteminin kabulü ile 5271 sayılı CMK"nın 41. maddesi uyarınca temyiz isteminin engelin ortadan kalkmasından itibaren 7 günlük süresi içinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.03.2013 günlü, 2012/6-1232 Esas ve 2013/106 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, çalınan malın 3. kişiye satılması halinde; 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanabilmesi için hırsızlık suçunun failinin, sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın, hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yetmez. Failin bizzat pişmanlık göstererek, satın alan iyiniyetli ise; sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yanında aynen geri verme veya tazmin suretiyle satın alanın zararını da gidermesi, kötü niyetliyse; satın alandan elde ettiği para veya sağladığı menfaati, kazanç müsaderesine konu edilmek üzere soruşturma makamlarına teslim etmesi gerekir.
Sanığın, soruşturma aşamasında telefonu borcuna karşılık hakkında beraat kararı verilen sanık ...’a verdiği, bu sanığın da yine borcuna karşılık sanık ...’e verdiğini beyan etmesi üzerine telefonun sanık ...’ün rızaen teslimi üzerine kollukça mağdura iade edildiğinin anlaşılmasına göre; üçüncü kişiye iade edilecek veya kazanç müsaderesine konu olacak bir menfaat olmadığından sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK"nın 168/1. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması şartlarının oluşup oluşmadığının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan ilamda birden fazla kasıtlı suçtan mahkumiyet hükmü bulunduğu halde, bu hükümlerden en ağır olanı yerine ilamın bütünü ile tekerrür uygulamasına esas alınması,
3- Mükerrir olan sanık hakkında TCK’nın 58/6-7. maddesi gereğince “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, “denetim süresinin herhangi bir yükümlülük belirlenmeden ve rehberlik edecek uzman görevlendirilmeden geçirilmesine” karar verilmesi,
4- T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.