Görevi kötüye kullanma suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 257/2 ve 62/1. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Eskişehir 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/10/2017 tarihli ve 2017/617 Esas, 2017/1012 sayılı Kararına yönelik sanık müdafi ve katılan vekili tarafından yapılan itirazların reddine ilişkin merci Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/11/2017 tarihli ve 2017/1508 Değişik iş sayılı Kararının;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 Esas, 2018/151 sayılı Kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği nazara alınarak yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, olay tarihinde doktor olarak görev yapan sanığın, kolundaki yaralanma sonucu oluşan kırık nedeniyle kendisine müracaat eden katılana yanlış tedavi uyguladığından bahisle, katılanın iyileşme sürecinin uzamasına ve mağdur olmasına neden olduğu kabul edilerek mahkemesince, 5237 sayılı Kanunun 257/2. maddesi uyarınca ihmal suretiyle görevi kötüye kullanmak suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş ise de; benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 14/03/2017 tarihli ve 2017/14316 Esas, 2017/7499 Karar sayılı ilâmında, "... doktor olan sanıkların özel hastanede çalışanı olmaları nedeni ile de, eylemlerinin görevi kötüye kullanma suçuna vücut vermeyeceği anlaşıldığından,..." şeklinde belirtildiği üzere, somut olayda, suç tarihinde ... Hastanesinde ortopedi ve travmatoloji uzmanı olarak görev yaptığı anlaşılan ve hatalı tedavi uygulaması nedeniyle katılandaki kırığın geç iyileşmesine neden olmak suretiyle katılanın mağdur olmasına neden olduğu Adlî Tıp Kurumu... İhtisas Kurulunun 03/01/2014 tarihli ve 9613 sayılı raporu ile belirlenen sanığın, anılan Kanunun 89. maddesinde düzenlenen taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçu yerine, 257/2. maddesi uyarınca görevi kötüye kullanma suçundan mahkûmiyetine karar verilemeyeceği gözetilmeksizin, itirazın belirtilen nedenle kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 10/10/2019 gün ve 94660652-105-26-11640-2019-Kyb sayılı Kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay C.Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte gönderilmekle gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma isteminin kapsamına, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 06/04/2017 tarihli ve 2015/17126 Esas, 2017/2899 Karar sayılı bozma ilamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre; inceleme yapma görevinin daha önce bozma kararı veren Yüksek 12. Ceza Dairesine ait bulunduğu anlaşıldığından Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye GÖNDERİLMESİNE 11/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.