Mahkemesi :Düzce İş Mahkemesi
Tarihi :11.03.2014
No :2012/462-2014/219

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.

Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

Hükmün, davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Kanunun 39. maddesi olup, Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme, hüküm kurmaya yeterli ve elverişli değildir.

Eldeki rücu davasına konu olayda, sigortalıyı kasten yaralayan davalının, ceza davasında yapılan yargılamada, bu eylemini haksız tahrikin etkisi altında işlediği kabul edilerek mahkumiyetine karar verildiği ve anılan kararın halen temyiz aşamasında olduğu anlaşılmakla, sigortalının yaralanmasına sebep olan ve ceza davasının da konusu olan maddi olgu hakkındaki ceza mahkemesi kararı hukuk hakimini bağlayacağından; öncelikle ceza davasının sonucu araştırılarak beklenmelidir. Ceza davasında alınacak kararın kesinleşmesinden sonra, tahrik indirim hadlerinin Türk Ceza Yasasının 29. maddede 1/4 ile 3/4 arasında olduğu, müebbet hapis cezası yerine oniki yıldan onsekiz yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü, asgari hadden ceza verilmesi halinin %75 indirim oranına, üst hadden ceza verilmesi halinin ise, %25 indirim oranına karşılık geldiği gözetilerek, rücu alacağından Borçlar Kanununun 43 ve 44. maddelerine göre indirim yapılarak, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davalıya iadesine, 12.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.