8. Ceza Dairesi Esas No: 2019/15158 Karar No: 2021/910 Karar Tarihi: 25.01.2021
İftira - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/15158 Esas 2021/910 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir iftira davasında, sanık tarafından hukuka aykırı bir fiil isnat etmek suretiyle katılanı mağdur duruma düşürmekle suçlandı. Ancak mahkeme, sanığın eyleminin yasal unsurları itibariyle iftira suçunu oluşturduğuna karar vermedi ve sanığı beraat ettirdi. Kararın gerekçesi, sanığın sunduğu delillerin ve tanık ifadelerinin katılanın hırsızlık yaptığına dair şüphe uyandırdığı ve bu sebeple sanığın şikayette bulunduğunu belirtmesinin bir iftira olarak değerlendirilemeyeceği şeklinde oldu. Bu karar kapsamında, gerekli unsurların oluşmadığı durumlarda iftira suçu oluşmaz. Mahkeme kararı, Türk Ceza Kanunu'nun 267/1. maddesi uyarınca iftira suçunu düzenler.
8. Ceza Dairesi 2019/15158 E. , 2021/910 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : İftira HÜKÜM : Beraat
Gereği görüşülüp düşünüldü: İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesi gerekir. Bu açıklamalar ışığında, oluşa, katılanın aşamalardaki istikrarlı anlatımını doğrulayan Tanık ...’nin beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın karakola müracaat ederek kendisine ve diğer mirasçılara ait 34 EPE 53 plakalı aracı içinde bulunan 83.000 (bin) USD para ile birlikte annesinin çalışanı olduğunu bildiği katılanın hırsızladığını belirterek şikayette bulunduğu, bu nedenle katılan hakkında hırsızlık suçundan başlatılan soruşturmada, hakkında ""Kovuşturmaya yer olmadığına"" kararı verilmesi karşısında; sanığın eyleminin, yasal unsurları itibariyle TCK.nın 267/1. maddesinde düzenlenen iftira suçunu oluşturduğu gözetilmeden, mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatına karar verilmesi, Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.01.2021 gününde oybirliği ile karar verildi.