Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4462 Esas 2019/3120 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4462
Karar No: 2019/3120
Karar Tarihi: 12.02.2019

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4462 Esas 2019/3120 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Üsküdar Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi'nde yapılan yargılama sonucu suça sürüklenen iki çocuk, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak Yargıtay'ın bozma kararı sonucu ilk derece mahkemesince verilen direnme kararı bozulmuştur. Bu kararın gerekçesi ise belirtilmemiştir. 24.11.2016 tarihli 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. madde gereğince Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilen dosya, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenecektir. Söz konusu kanun maddesi, çocukların korunması amacıyla sulh ceza hâkimlikleri tarafından belirlenen tedbirlerin uygulanması sırasında, çocuğun yararının gözetilmesi gerektiğini ve özellikle ceza hukukunda uygulanan tedbirlerin çocukların haklarını koruyacak şekilde uygulanması gerektiğini belirtmektedir.

14. Ceza Dairesi 2016/4462 E. , 2019/3120 K.

"İçtihat Metni"

Suça sürüklenen çocuklar ... ile ... haklarında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetlerine dair kapatılan Üsküdar Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinden (İstanbul Anadolu Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi) verilen 21.02.2012 gün ve 2010/258 Esas, 2012/42 Karar sayılı hükümlerin suça sürüklenen çocuklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 16.09.2015 gün ve 2013/10068 Esas, 2015/8445 sayılı ilamı ile hükümlerin bozulması yönündeki kararı ile ilgili olarak ilk derece mahkemesince verilen 31.12.2015 gün ve 2015/458 Esas, 2015/535 sayılı direnme kararının suça sürüklenen çocuklar müdafilerince temyiz edilmesi üzerine Dairede inceleme sırası bekleyen dosya ile ilgili olarak 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili yapılan değerlendirmede gereği düşünüldü:
Dairemizin 16.09.2015 gün ve 2013/10068 Esas, 2015/8445 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 31.12.2015 gün ve 2015/458 Esas, 2015/535 Karar sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.