Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/4952 Esas 2019/915 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, müvekkilinin 13/07/2009 tarihinde kaldırımda bulunmakta iken davalı ..."in kullandığı ve diğer davalıya ait aracın çarpması sonucunda yaralandığını, ... 7. Asliye Ceza Mahkemesinde 2009/66 esas sayılı dava açıldığını, davacının olay nedeni ile maddi ve manevi zarara uğradığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 5.000,00 TL maddi ve 15.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, maluliyet zararı talebi atiye bırakıldığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, geçici iş göremezlik ve tedavi giderine ilişkin maddi tazminat ve manevi tazminat davalarının kısmen kabulüne, 1.789,44 TL maddi tazminat ile 5.000,00 TL manevi tazminatın 13/07/2009 olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, karar davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan tarihten sonra verildiğinden davalılar aleyhine hükmedilen 1.789,44 TL maddi tazminat miktarı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalılar vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre,davalılar vekilinin manevi tazminata ilişkin bulunan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin, hükmolunan maddi tazminata ilişkin kısım yönünden mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE,(2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin manevi tazminata ilişkin sair temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 225,62 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 05/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.