Sanık ... hakkında nitelikli cinsel saldırı suçuna teşebbüsten yapılan yargılama sonucunda atılı suçtan mahkûmiyetine dair Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.06.2015 gün ve 2015/195 Esas, 2015/287 Karar sayılı hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 04.05.2016 gün ve 2016/3402 Esas, 2016/4579 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararı ile ilgili olarak ilk derece mahkemesince verilen 09.09.2016 gün ve 2016/317 Esas, 2016/347 Karar sayılı direnme kararının sanık müdafisince temyiz edilmesi üzerine Dairede inceleme sırası bekleyen dosya ile ilgili olarak 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili yapılan değerlendirmede gereği düşünüldü:
Dairemizin 04.05.2016 gün ve 2016/3402 Esas, 2016/4579 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 09.09.2016 gün ve 2016/317 Esas, 2016/347 Karar sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.