MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 14. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 23/03/2017 tarih ve 2017/90 2017/317 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince verilen 30/11/2017 tarih ve 2017/782-2017/793 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkillerinin davalı şirketin ortağı olduklarını, İstanbul 8. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2017/57 Esas sayılı dosyasında şirketin tüm yönetim kurulu üyeleri aleyhine sorumluluk davası açtıklarını, söz konusu davada şirketin menfaatlerinin korunmasını teminen gerekli iş ve işlemleri yapması ve şirketin müvekkilleri yanında davaya müdahil olarak katılarak temsil edilmesi için şirkete TMK 426. maddesi uyarınca temsil kayyumu tayin edilmesine ve bu davaya şirketin müdahil olabilmesi konusunda da kayyuma yetki verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, talep dilekçesinde belirtilen hususların doğru olmadığını, kayyum atama talebinin müstakil dava olarak ileri sürülemeyeceğini, davacıların hukuki yararının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, davacılar tarafından davalı şirketin yönetim kurulu üyeleri aleyhine açılan davaya munhasıran şirkete kayyum tayini talep edildiği, uyuşmazlığın şirket ortakları ile yönetim kurulu arasında olduğu, şirketin açılmış olan sorumluluk davasında taraf olmadığı ve şirket yönünden mecburi dava arkadaşlığı da söz konusu olmadığı gibi davada şirketin temsilinde de zorunluluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir.
Karara karşı davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, ilk derece mahkemesi kararının usul ve esas yönünden kanuna aykırı bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 09/04/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.