Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/11729 Esas 2019/9288 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11729
Karar No: 2019/9288
Karar Tarihi: 02.07.2019

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/11729 Esas 2019/9288 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından yargılandığı davada, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz incelemesi yapmıştır. Mahkeme, sanık müdafinin temyiz isteminin reddedilmesine karar vermiştir. Mala zarar verme suçu yönünden yapılan temyiz incelemesinde, tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hüküm kesin nitelikte olduğundan temyize olanaklı olmadığı belirtilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi ile 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesine atıfta bulunulmuştur.

8. Ceza Dairesi 2019/11729 E. , 2019/9288 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık müdafinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçları yönünden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK.nın 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; sanık müdafinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, mercide yanılma nedeniyle CMK.nın 264. maddesi gözetilerek istemin itiraz olarak kabulüyle gereğinin mahallinde yerine getirilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
2- Sanık müdafinin mala zarar verme suçu yönünden yapılan temyiz incelemesinde ise;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hüküm, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanık müdafinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 02.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.