Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/15371 Esas 2015/426 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/15371
Karar No: 2015/426
Karar Tarihi: 22.01.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/15371 Esas 2015/426 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, iş sözleşmesinin haksız yere sona erdirildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ücret alacağı ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, davacının davasının kısmen kabulüne karar vermiştir ancak davacının ödenmeyen 12 günlük yıllık izin ücretinin olduğunun kabul edilmesi gerektiği, mahkemece HMK'nin 26. maddesine aykırı bir biçimde 18 günlük yıllık izin ücretinin kabul edilmesiyle yapılan hesaplamaya itibar edilerek kurulan hüküm hatalı olduğu gerekçesi ile davalı vekilinin temyiz itirazları kabul edilerek kararın bozulmasına karar verilmiştir. 6100 sayılı HMK'nin 26. maddesinde hâkimin, tarafların talepleriyle bağlı olduğu, talepten fazlasına veya başka bir şeye karar veremeyeceği belirtilmektedir.

7. Hukuk Dairesi 2014/15371 E. , 2015/426 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Bursa 8. İş Mahkemesi
Tarihi : 14/05/2014
Numarası : 2013/125-2014/414

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız yere sona erdirildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ücret alacağı ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, iş sözleşmesinin haklı nedenlerle feshedildiğini davacının taleplerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının davasının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK."nun 26. maddesinde hâkimin, tarafların talepleriyle bağlı olduğu, talepten fazlasına veya başka bir şeye karar veremeyeceği belirtilmiştir.
Somut olayda, davacı dava dilekçesi ile, 12 günlük yıllık izin hakkının kullandırılmadığını ve buna bağlı olarak da kendisine herhangi bir ödeme yapılmadığını bildirmiştir. Bilirkişi tarafından, davalı tarafça davacının 18 günlük, yıllık izin hakkını kullandığını gösteren delil ibraz edilmediği belirtilerek 923,00 TL yıllık izin ücreti hesaplaması yapılmıştır. Davacı 17.04.2014 tarihli ıslah dilekçesi ile yıllık izin ücret alacağını 923,00 TL olarak talep etmiştir. Davacının ödenmeyen 12 günlük yıllık izin ücretinin olduğunun kabul edilmesi ve buna göre hesaplama yapılması gerekirken, mahkemece HMK."nun 26. maddesine aykırı bir biçimde talep aşılarak 18 günlük yıllık izin ücreti olduğunun kabulü ile bilirkişinin davacının talebini aşarak yaptığı hesaplamaya itibar edilerek kurulan hüküm hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 22.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.