Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2009/9750 Esas 2009/21913 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan 05.05.2009 günü temyiz eden davalı vekili Av. T. U. Ö. ve karşı taraf davacı vekili Av. E.D.geldi. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Tarafların 01.08.1975 tarihinde evlendikleri 01.06.2001 tarihinde açılan boşanma davası sonucu, boşanmalarına karar verildiği, kararın boşanma yönünden 09.06.2004 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır. Taraflar evlilikleri süresince "mal ayrılığı" rejimine (TKM.md.170, 186-190) tabi olmuşlardır. (4721 sayılı Türk Medeni Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkındaki 4722 sayılı Kanununun 10/2.maddesi) Tabi oldukları rejim gereği karı-kocadan her birinin malları, mallarının gelirleri ve kendi kazançları kendilerine aittir. (TKM.md.186,189)
Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davalının evliliğin başından beri öğretmen olarak çalıştığı; 1993 yılında emekliye ayrıldığı, davacının da diş hekimi olarak serbest çalıştığı; davalının 1989 yılında bir taşınmazını sattığı, 1993"te emekliliği nedeniyle toplu para aldığı, Marmara Ereğlisindeki yazlık konutu 07.09.1994"te satın aldığı, brodway aracını 1998 yılında satıp, aynı yıl Polo marka araç satın aldığı; davacının da, 1988"de Ataköy"de bir daire, 1993 tarihinde Mersedes marka otomobil, 1995"te Bahçelievler"de taşınmaz edindiği, bunlar dışında Mersin,Anamur ve Serik"te kooperatif üyeliklerinin bulunduğu anlaşılmaktadır. Başka bir ifade ile, davacı da kazancıyla yukarıda sayılan malvarlığını yapmıştır. Davacı, davalıya ait Marmara-Ereğlisindeki yazlık konutun ve 1998"de edinilen Polo marka otomobilin alımına maddi olarak katkı sağladığını ıspatlamak zorundadır. Evlilik süresince kazancıyla kendi adına yukarıda belirtilen malvarlığına sahip olan davacının, aynı kazancıyla davalının edindiği malların alımına katkı sağlamış olması olağana uygun düşmez. Davacı, somut olarak maddi bir katkısının varlığını gösteren delil ortaya koyamamıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporu varsayıma dayalıdır. Varsayıma dayanılarak hüküm kurulamaz. O halde, davanın reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
     SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, duruşma için taktir olunan 625.00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere   oybirliğiyle karar verildi.17.12.2009