Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/39587 Esas 2013/8657 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Taraflar arasındaki, fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 12.03.2013 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat ... ile karşı taraf adına Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, fazla çalışma alacağı ile hafta tatili ve genel tatil alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, genel tatil, hafta tatili ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacını fazla mesai ücreti ödenmesini gerektirecek ve denkleştirme ile 45 saati aşan bir çalışmasının bulunmadığını, sözleşmede fazla çalışma yapmayı, hafta tatili ve genel tatil günlerinde çalışmayı peşinen kabul ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının 24 saat çalıştığı günler için fazla çalışma alacağının nasıl hesaplanacağı noktasında toplanmaktadır.
Bilirkişi davacının ayda 3 pazar 24 saat çalıştığı günlerde günde 9 saat fazla mesai yaptığına göre hesap yapmış, mahkemece bu hesap tarzı esasa alınarak fazla çalışma alacağının kabulüne karar verilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca verilen 05.04.2006 gün 2006/9-107E.2006/144 ve 14.06. 2006 gün ve 2006/9-374E. 2006/382K. Sayılı ilamda uyku ve sair ihtiyaçlar için geçen zaman çıkarıldığında günde 24 saat çalışan işçinin fiilen 14 saat çalıştığı kabul edilmiş bu kural dairemizce de benimsenmiştir.
Mahkemece davacının 24 saat çalıştığı günler için tüm ara dinlenme çıktıktan sonra fiilen 14 saat çalıştığına göre 14.saat çalışılan günde 11 saati aşan 3 saat fazla çalışma yaptığından ayda 9 saati fazla çalışmaya göre hesap yapılarak hüküm altına alınmalıdır.
3-Somut olayda, davalı Bankanın 4603 Sayılı Yasaya 4842 Sayılı yasa ile eklenen geçici 3. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gözetilmeksizin davalı Banka aleyhine harca hükmedilmesi hatalı olup kararın bu yönden de bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 990.00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.03 .2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.