5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/570 Esas 2020/1648 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/570
Karar No: 2020/1648
Karar Tarihi: 19.02.2020

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/570 Esas 2020/1648 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm, 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık suçu nedeniyle mahkumiyet kararıdır. Daha önce bozma ilamı verilmiş olan bu kararın tekrar incelenmesi sonucunda, suçun sanık tarafından işlendiği tespit edilmiş ve cezanın kanuni çerçeveler dahilinde uygulandığı belirtilmiştir. Ancak, adli para cezasının hapis cezasına dönüştürülmesi kararı kanuna aykırı bulunmuştur. Bu nedenle, hüküm tebliğnameye aykırı olarak düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/4. maddesi
- 1412 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi
- 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

19. Ceza Dairesi 2020/570 E. , 2020/1648 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Dairemizin 19/12/2018 tarih, 2018/6677 Esas, 2018/13431 Karar sayılı bozma ilamı üzerine 23/05/2019 tarihli duruşmada hazır bulunan sanığa bozma ilamına karşı diyeceklerinin sorulmuş olduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilememiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
Kanuna aykırı ve sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hükmün (5) no’lu bendinde yer alan "... taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edilip, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine" cümlesinin çıkartılıp yerine "TCK"nın 52/4. maddesi gereğince taksitlerden birisinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilebileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında Cumhuriyet Başsavcılığı"nca hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarına" ibaresinin yazılması suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün, tebliğnameye aykırı olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.