
Esas No: 2014/14985
Karar No: 2018/624
Karar Tarihi: 15.01.2018
Yağma - 6136 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/14985 Esas 2018/624 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yağma, 6136 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, ceza verilmesine yer olmadığına
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ..... hakkında 6136 sayılı yasaya muhalefet suçundan 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi uyarınca verilen ‘hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına’ ilişkin kararının, savunmanı tarafından yapılan itiraz üzerine Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 17.01.2014 gün 2014/ 61 D.İş sayılı itirazın red kararı ile kesinleştiği dikkate alındığında, sanık.... savunmanın açtığı temyiz davası inceleme dışı bırakılarak diğer sanık ... savunmanı ve mağdurlar...,.... vekillerinin temyiz itirazları ile sınırlı yapılan incelemede;
I- 02.11.1996 doğumlu ayırt etme gücü bulunan mağdur ..... ve yasal temsilcisi Muzaffer Mengütay, 26.07.1997 doğumlu ayırt etme gücü bulunan mağdur ..... ve yasal temsilcisi .... 29.03.2012 tarihli oturumda “sanıklardan şikayetçi olmadıklarını” beyan ettiklerinin aynı oturumda hazır bulunan savunmanlarının bu beyanlara aynen katıldıkları açıklamaları karşısında; 5271 sayılı CMK’nın 237 ve devamı maddelerine göre usulen mahkemeye başvurulup katılan sıfatı alınarak temyiz yetkisinin kazanılmamış olmaları nedeniyle 5271 sayılı Yasanın 234/2. maddesi uyarınca görevlendirilen mağdurlar..... ve ..... savunmanlarının temyiz davasının 5320 sayılı Yasanın 8/2. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında kurulan mahkümiyet hükmünün incelenmesine gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin, yeterli ödeme gücü bulunmayan sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin bölümden “zorunlu müdafii giderinin” çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.