Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8249 Esas 2021/5555 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm mağdur zorunlu müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla geceleyin meskun mahaldeki çift yönlü sokaktan seyri sırasında kaza mahalli olan kontrolsüz dört yönlü kavşaktan sağa dönmek suretiyle ana yol olarak belirlenmiş yine çift yönlü bir yola çıkmak istediği sırada solundan ana yol üzerinden seyreden başka bir araçla çarpışması sonucu diğer araçta bulunan üç kişiden ikisinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek, birisinin ise omzunda kırık olacak şekilde yaralanmasına geçiş üstünlüğüne riayet etmemesi sebebiyle asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mağdur zorunlu müdafinin cezanın yetersiz olduğuna ve ertelenmesine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
TCK"nın 51. maddesi uyarınca cezası ertelenen sanık hakkında aynı maddenin üçüncü fıkrası uyarınca 1 yıldan 3 yıla kadar denetim süresi belirlenmesi gerektiğinin ve bu sürenin alt sınırının mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağının düzenlendiği, belirlenen bu sürelerden daha az olarak belirlenen denetim sürelerinin sanık hakkında kazanılmış hak teşkil etmeyeceği, belirtilen hususlar doğrultusunda 8 ay hapis 10 gün cezasına mahkum edilen ve cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 51/3. maddesi uyarınca tayin edilecek denetim süresinin, 1 yıldan az olamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, mağdur zorunlu müdafinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün denettim süresinin belirlenmesine ilişkin 6. paragrafında yer alan “8 ay 10 gün” ibaresinin “1 yıl” olarak değiştirilmesi, hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 06/07/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.