Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/12010 Esas 2020/7690 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12010
Karar No: 2020/7690
Karar Tarihi: 24.12.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/12010 Esas 2020/7690 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların kanun hükmü gereği sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanıkların temyiz talepleri kabul edilerek, davada gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle kamu davası düşmüştür. Bu nedenle, mahkeme kararı oy birliği ile bozulmuş ve düşme kararı verilmiştir.
Kanun maddelerine gelince, sanıkların suçunun niteliği kanun hükmü gereği sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli resmi belgede sahtecilik suçudur. Bu suç, 765 sayılı TCK’nin 342/2. maddesi (5237 sayılı TCK’nin 204/1-3. maddesi) tarafından düzenlenmektedir. Kanun’daki cezasının miktarı ve üst sınırı dikkate alındığında, suç tarihinde yürürlükte olan ve lehe olan 765 sayılı TCK'nin 102/3, 104/2. maddelerinde öngörülen 15 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı gerçekleşmiştir. Bu nedenle, dava 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi uyarınca düşmüştür.

11. Ceza Dairesi 2019/12010 E. , 2020/7690 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin incelenmesinde;
Cumhuriyet savcısının, 04/06/2015 tarihinde verilen hükmü 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 310. maddesinde belirlenen bir aylık yasal süresinden sonra 15/07/2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, temyiz isteminin aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanıklar hakkında "kanun hükmü gereği sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli olan resmi belgede sahtecilik" suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafilerinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri karşısında; sanıklara yüklenen 765 sayılı TCK’nin 342/2. (5237 sayılı TCK’nin 204/1-3) maddelerinde düzenlenen “kanun hükmü gereği sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli resmi belgede sahtecilik" suçunun Kanun’daki cezasının miktarı ve üst sınırına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nin 102/3, 104/2. maddelerinde öngörülen 15 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının, 29/07/2003 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanıklar müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nin 102/3, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 24.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.