4. Ceza Dairesi Esas No: 2017/22010 Karar No: 2021/11148 Karar Tarihi: 29.03.2021
Tehdit - hakaret - kişilerin huzur ve sükununu bozma - cinsel taciz - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/22010 Esas 2021/11148 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, suçlamaların tehdit, hakaret, kişilerin huzur ve sükununu bozma ve cinsel taciz olduğu bir davada, yerel mahkemenin verdiği beraat ve mahkumiyet hükümlerinin temyiz edildiğini belirtiyor. Dosyanın incelenmesi sonucunda, Tebligat Kanunu'nun ilgili maddesi gereğince tebligatın bilinen en son adres esas alınarak yapılması gerektiği ifade ediliyor. Ancak, katılanın en son bildirdiği adres ile MERNİS adresinin farklı olduğu tespit edilmiş, bu nedenle mahkeme kararının doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi uyarınca MERNİS şerhli tebliğ ile çıkarıldığı belirtiliyor. Bu durumda, dosyanın katılanın usulünce tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra tebliğ edildiğine dair evrakla birlikte incelenmek üzere geri gönderilmesi kararlaştırılıyor. Kanun maddeleri ise 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1 ve 21/2 maddeleri olarak belirtiliyor.
4. Ceza Dairesi 2017/22010 E. , 2021/11148 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kişilerin huzur ve sükununu bozma, cinsel taciz HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet
K A R A R Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gözetilmeksizin, katılan ... Şahin"in en son bildirdiği adres ile MERNİS adresinin farklı olduğu, katılanın yokluğunda verilen gerekçeli kararın en son bildirilen adrese tebliğe çıkarılması gerekirken doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre MERNİS şerhli tebliğe çıkarıldığı, muhtara teslim edildiği ve bu nedenle de ile ve katılanlar ..., ve ..."in temyiz davası isteği hakkında şimdilik bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, katılan ..."e usulünce tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra tebliğ edildiğine dair evrak, verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenmek ve EK TEBLİĞNAME DÜZENLENDİKTEN sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 29/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.