MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 12/09/2001 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal, hakaret ve tehdit nedeniyle haksız eylem ve kişilik haklarına saldırıdan kaynaklı maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi ve manevi tazminat davalarının kısmen kabulüne dair verilen 20/10/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dava, kasten yaralama, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal, hakaret ve tehdit nedeniyle haksız eylem ve kişilik haklarına saldırıdan kaynaklı maddi ve manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; davalılar ile aynı apartmanda oturduklarını ve komşu olduklarını, davalıların evindeki su akıntısının tespiti için tesisatçı getirerek evine girmek istediklerini, müsait olmadığını söylediğini, ancak davalıların evine zorla girerek kendisini yaraladıklarını, tehdit ve hakarette bulunduklarını, gözlüğünü kırdıklarını, tedavisi nedeniyle işinden ayrıldığını, tedavi süresi boyunca çalışamadığını, davalıların ceza mahkemesinde yapılan yargılama sonunda ceza aldıklarını belirterek maddi ve manevi zararının giderilmesini istemiştir.
Davalılar vekili ve davalı ...; davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece; ceza mahkemesi dosya içeriği, dinlenen tanık beyanları ve bilirkişi raporu esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Davacı, dava dilekçesinde 600,00 TL maddi tazminat talebinde bulunmuştur.Mahkemece istem kısmen kabul edilerek, 56,68 TL maddi tazminatın haksız fiil tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, davalılar lehine 543,32 TL vekalet ücreti takdir edilmiştir. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13. maddesinde “Tarifenin ikinci
kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez” şeklinde düzenleme yapılmıştır.
Şu durumda; karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13/2. maddesi uyarınca davalı yararına hükmedilebilecek vekalet ücreti, hüküm altına alınan maddi tazminat tutarını geçemeyeceğinden, bu miktarı aşacak şekilde davacı aleyhine fazla vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) no"lu bentte açıklanan nedenle hüküm fıkrasının 4 no"lu bendi B fıkrasında yazılı "543,32 TL" rakamının çıkarılarak yerine "56,68 TL" harf ve sözcük dizisinin yazılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.