MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 11. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 19/01/2017 tarih ve 2017/1265 Esas 2017/28 K. sayılı kararın davacı vekili ve katılma yoluyla davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesince verilen 07/12/2017 tarih ve 2017/1097-2017/853 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı ve katılma yoluyla davalı vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının davalı Özaydın Ltd. Şti’nin 100/400 hissesine sahip olduğunu, davalı şirketin kurulduğu 1998 yılından beri hiç kâr payı dağıtmadığını, 2013 yılı genel kurul toplantısını 30/08/2014 tarihinde gerçekleştiğini, gündemin 3. maddesi ile kâr payı dağıtımı hususunun görüşüldüğünü, ancak hukuka ve kanunun emredici hükümlerine aykırı bir şekilde kâr payı dağıtılmamasına karar verildiğini, bu karara karşı davacının muhalefet şerhini tutanağa geçirdiğini, kâr payı dağıtılmaması yönündeki kararın yasaya aykırı olduğunu ve iptali gerektiğini, daha önce bu yönde Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2010/728 esas sayılı dosyası ile dava açıldığını, bu davada mahkemenin özde davacıları haklı bulduğunu ancak direngen davranış olmaması nedeniyle davanın reddine karar verildiğini belirterek, 30/08/2014 tarihli Olağan Genel Kurul Toplantısının 3. maddesinin iptali ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10.000,00 TL kâr payının davacıya ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, Borçlar Kanunu"nun 147. maddesi uyarınca kâr payı ödenecek aşamaya geldikten sonra 5 yıl içerisinde şirketten kâr payı talep edilmezse şirket lehine zamanaşımına uğrayacağını, davacının daha önce Ankara 8.Asliye Ticaret Mahkemesinde 2010/728 esas 2012/57 karar sayılı dosyasıyla dava açtığını, davanın reddine karar verildiğini, davanın kötü niyetle açıldığını, hukuki dayanağının olmadığını, dava şartlarının oluşmadığını, davacının sermaye borcunu yerine getirmediğini, hukuki menfaatin oluşmadığını, davacı ile diğer ortaklar arasındaki güven ilişkisinin sarsıldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davalı şirketin 2011 ve 2012 yıllarında zarar ettiği, 2013 yılında ise kâra geçtiği, 2013 yılında elde ettiği kâr miktarının önceki yıllar zararını karşılamaya yetmediği, bu durumda kâr payının dağıtılması gibi bir karar alınması halinde şirketin öz sermayesinin azalacağı ve şirketin devamlılığının zora gireceğinin anlaşıldığı, bu nedenle kâr payı dağıtılmamasına ilişkin kararın iyi niyet kurallarına aykırı olmayacağı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince; davacı vekilinin ve katılma yoluyla davalı vekilinin istinaf yoluna başvurularının ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı ve davalı (katılma yoluyla) vekilleri temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı ve davalı (katılma yoluyla) vekilleri temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 08/04/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.