MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı-karşı davalı, kıdem tazminatı, fazla mesai, izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine, davalı-karşı davacı ise ihbar tazminatı ve uğratılan şirket zararının tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme, asıl davanın kabulüne, karşı davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haklı nedenle kendisinin feshettiğini beyan ederek kıdem tazminatı, yıllık izin, genel tatil ile fazla çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı-karşı davacı istem ve cevap Özeti:
Davalı, davacının haksız olarak iş sözleşmesini feshettiğini alacak isteklerinin yerinde olmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuş ve davacının 5 yıllık hizmet süresi sona ermeden çıktığından sözleşme gereği cezai şart, ihbar tazminatı ve ticari itibar ve müşteri kaybı sebebiyle zararın davacı-karşı davalıdan tahsilini istemiştir
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne, karşı davanın ise reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı-karşı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla çalışma ücreti hesabında davacı tanık beyanları esas alınmıştır. Mahkemece haftanın üç günü için davacı tanıklarından sadece birinin saat 19.30"a kadar çalışma olduğu beyanı esas alınmış, ancak diğer davacı tanığının beyanı davalı tanık beyanları örtüştüğü halde dikkate alınmamıştır. Bu durumda işin niteliğine dosya kapsamındaki delillere tanık beyanlarına göre işyerinde haftada 6 gün 08.00-18.30 saatleri arası çalışma olduğu kabul edilerek fazla çalışma ücretinin belirlenmesi uygun iken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir.
Sonuç :
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.07..2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.