Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22592 Esas 2020/13116 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/22592
Karar No: 2020/13116
Karar Tarihi: 17.11.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22592 Esas 2020/13116 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklarla ilgili bir hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiş ve sanıklardan bazıları için açıklanması geri bırakılmıştır. Ancak, geri bırakılma kararları itiraza tabi değildir. Sanıkların temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itirazın merciince incelenmesi için hükümlerin mahalline iadesi kararlaştırılmıştır. Sanık x'in mağdurunun kamu olmasından dolayı uzlaşma hükümleri uygulanamayacağı belirtilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi gereği, hak yoksunluğu cezalarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edilmiş ve karar istem gibi onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi
- TCK'nın 141/1 maddesi

2. Ceza Dairesi 2020/22592 E. , 2020/13116 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanıklar ... ve ... hakkında katılan ... Bölge Müdürlüğü"ne yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 5. fıkrasına göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığı ve 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de Kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından sanıkların temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için hükümlerin istem gibi incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında ...Yapı Firmasına yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümler ile sanık ... hakkında katılan ... Bölge Müdürlüğü"ne yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ..."nın TCK"nın 141/1 maddesi kapsamında kalan eyleminin mağdurunun kamu olması nedeniyle uzlaşma hükümleri uygulanamayacağından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesine göre, anılan madde ve fıkrada belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmanın, kasten işlenmiş bir suçtan dolayı verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 17.11.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.