Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/4554 Esas 2022/8084 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62, 50/4, 50/1, 52/1-2-4, 53/6, 63 ve 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla yerleşim yeri içinde, tek şeritli, bölünmüş, asfalt kaplama, virajlı, eğimli, hız limitinin 50 km/s olduğu, aydınlatmalı yolda, gece vakti seyir halindeyken bağlantı yoluna geldiğinde, yolun sağında idaresindeki motosiklet ile seyretmekte olan ölenin sanığın idaresindeki araca sağ ön tarafından çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın tali kusurlu olarak bir kişinin ölmesi ile neticelene olayda,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bilirkişi raporları arasında çelişki bulunduğuna ve bu çelişkinin giderilmediğine, eksik inceleme ile karar verildiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ve sair nedenlere, katılan vekilinin kusur tayinine, ceza miktarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 07/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.