Silahlı terör örgütüne üye olmak - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8680 Esas 2020/2626 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8680
Karar No: 2020/2626
Karar Tarihi: 15.06.2020

Silahlı terör örgütüne üye olmak - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8680 Esas 2020/2626 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanığın silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edildiği belirtilmiştir. Temyiz başvurusunun esastan reddedildiği karar, savunma hakkının kısıtlanmasının söz konusu olmadığına dikkat çekmektedir. Ancak, hükümde sanık müdafii tarafından ileri sürülen temyiz sebeplerinin kabul edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Suçun işleniş biçimi, kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, konusunun önemi, meydana getirdiği zarar ve tehlikenin ağırlığı, sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saikler dikkate alınarak makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, verilen cezanın fazla olduğu ve hataya düşüldüğü belirtilerek hüküm bozulmuştur. 5271 sayılı Kanun'un 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 13. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine gönderilmesine ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK’nın 314/2
- 3713 sayılı Kanunun 5/1
- TCK’nın 53
- TCK’nın 58/9.
- TCK’nın 63. maddeleri
-

16. Ceza Dairesi 2019/8680 E. , 2020/2626 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmak
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 53, 58/9., 63. maddeleri gereğince sanığın mahkumiyetine yönelik istinaf
başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Duruşmalı inceleme isteminin, silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda, İlk Derece ve Bölge Adliye Mahkemelerinde savunmaya yeterli süre ve kolaylık sağlanarak bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması ve temyiz denetiminde de yazılı savunmanın sınırsız şekilde kullanılabilme olanağının bulunması karşısında, savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından, 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Sanık müdafiinin sair temyiz sebeplerinin reddine ancak;
Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK"nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde, suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, konusunun önem ve değeri, meydana getirdiği zarar ve tehlikenin ağırlığı ile sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik de göz önünde bulundurularak makul bir cezaya hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde teşdidinin derecesinde hataya düşülmek suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı hükmün BOZULMASINA, bozma sebebine, mevcut delil durumuna ve tutuklulukta geçen süreye nazaran sanığın tutukluluk halinin devamına, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 13. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.