Yargıtay - Bilişim suçu - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/11457 Esas 2019/9171 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11457
Karar No: 2019/9171
Karar Tarihi: 01.07.2019

Bilişim suçu - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/11457 Esas 2019/9171 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 4. Aile Mahkemesi tarafından verilen 6 ay uzaklaştırma kararına uymayan sanığa bilişim suçu kapsamında mahkumiyet hükmü verildiği belirtilmiştir. Ancak, mahkemede eksik inceleme yapıldığı gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir. İlk olarak, sanığın kovuşturma aşamasındaki beyanında para çekerken diğer sanığın yanında olduğunu beyan etmesi üzerine, banka kamera kayıtları, suç tarihi itibarıyla baz istasyonu kayıtları ve sinyal bilgileri incelenerek sonuca göre karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. İkinci olarak ise, sanığın banka hesabındaki parayı internet bankacılığı aracılığıyla başka bir hesaba transfer etmesi suçun hangi madde kapsamında değerlendirileceği konusunda yanılgıya düşülerek mahkumiyet hükmü kurulduğu ifade edilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında verilen para cezasının taksitlendirilmesi aşamasında yapılan yanlış uygulama da kararın bozulmasına sebep olmuştur. Bu yanlış uygulamanın TCK'nın 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109 ve Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olduğu belirtilmiştir. Mahkeme kararında belirtilen kanun maddeleri: TCK 142/2-e, 244/4, 5237 sayılı TCK.nın

8. Ceza Dairesi 2019/11457 E. , 2019/9171 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim suçu
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, hakkında İzmir 4. Aile Mahkemesi’nin 02.11.2012 tarih ve 2012/484 Değişik İş sayılı kararı ile 6 ay uzaklaştırılma kararı verilen adrese 02.11.2012 tarihinde Tebligat Kanunun 21. maddesine göre tebliğ usule uygun olmayan şekilde tebligat yapılarak hükmün kesinleştirildiği, tebligatın usulüne uygun olmaması nedeniyle sanığın ve müdafinin eski hale getirme talebinin yerinde olduğu ve temyiz talebinin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1- Sanık ..."nin kovuşturma aşamasındaki beyanında para çektiği sırada sanık ... ve diğer sanığın ikisinin de yanında olduğunu beyan etmesi karşısında; olay tarihine ilişkin banka kamera kayıtları ve sanığın suç tarihinde kullanmış olduğu telefon numarası tespit edildikten sonra suç tarihi itibarıyla baz istasyonu kayıtlarının (HTS) ve sinyal bilgilerinin istenilerek sanık ..."ın, sanık ...’nin yanında olup olmadığının araştırılması ve delillerin bütün halinde değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi yerine eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
a- Katılanın banka hesabına internet bankacılığı aracılığıyla girilip paranın sanık ...’nin banka hesabına transfer edilmesi şeklindeki eylemin, TCK.nın 142/2-e madde ve fıkrasında düzenlenen bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde, TCK.nın 244/4. maddesi uyarınca mahkumiyet hükmü kurulması,
b- Sanık hakkında hükmedilen hapisten çevrilme adli para cezası taksitlendirilirken, 5237 sayılı TCK.nın 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109 ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanığın aleyhine ve infaz yetkisini kısıtlar şekilde para cezasının kararın kesinleşmesinden itibaren takside bağlanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 01.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.