MAHKEMESİ : Gaziantep 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2013
NUMARASI : 2012/697-2013/173

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalılar H.. A.. ile M.. A.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, müvekkili Elif"in eşi, Fatma Sena"nın babası ve diğer müvekkillerinin çocuğu olan İ.. Ç.."na çarparak ölümüne neden olduğunu, davalı sürücü M.. A.."nın tamamen kusurlu bulunduğunu belirterek fazlaya ilişkin talep ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla davacı eş E.. Ç.. için 5.000,00 TL, davacı küçük F.. S.. Ç.. için 5.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının tüm davalılardan, davacı E.. Ç.. için 50.000,00 TL, davacı F.. S.. Ç..için 40.000,00 TL, davacı baba H.. Ç.. için 15.000,00 TL, davacı anne F.. Ç.. için 15.000,00 TL manevi tazminatın davalılar H.. A.. ve M.. A.."dan faizi ile birlikte müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat taleplerini toplam 238.974,69 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacı E.. Ç.. için 183.578,66 TL, davacı F..S..Ç.. için 55.396,03 TL maddi tazminatın (bu meblağın 5.000,00 TL sine dava tarihinden itibaren, bakiyesine ise ıslah tarihi olan 26.02.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte) davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine (davalı sigorta şirketinin toplam Meblağın 225.000,00 TL"sinden sorumlu tutulmak kaydı ile), davacı E.. Ç.. için 25.000,00 TL, davacı F..S.. Ç.. için 15.000,00 TL, davacı H.. Ç.. için 5.000,00 TL, davacı F.. Ç.. için 5.000,00 TL manevi tazminatın 05.07.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar M.. A.. ve H.. A.."dan müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya dair manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalılar H.. A.. ile M.. A.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar H.. A.. ile M.. A.. vekilinin tüm, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ile manevi tazminat istemine ilişkindir.
Borçlar Kanunu"nun 47. maddesi hükmüne göre (6098 sayılı TBK m. 56), hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
O halde mahkemece, meydana gelen trafik kazası sonucu desteğin ölümü nedeniyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amacıyla tarafların sosyal ve ekonomik durumları, olayın meydana geliş şekli, davalıların sorumluluğunun niteliği, kusur oranları da gözönünde tutularak, olay tarihindeki paranın alım gücüne uygun düşen, davacılar için hak ve nesafet kuralları çerçevesinde daha yüksek manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, somut olay ile bağdaşmayan miktarda manevi tazminata hükmedilmesi uygun görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar H.. A.. ile M.. A.. vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 14.804,86 TL kalan harcın temyiz eden davalılar H.. A.. ile M.. A.."dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 12.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.