Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7318 Esas 2019/2032 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7318
Karar No: 2019/2032
Karar Tarihi: 11.02.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7318 Esas 2019/2032 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve CMK'nın bazı maddeleri göz önünde bulundurulmadan, sanığın savunma hakkı kısıtlanarak hüküm kurulması ve hapis cezasının miktarına ilişkin görevsizlik nedeniyle kararın bozulması gerektiğine hükmedilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK'un 318 ve 321, 5271 sayılı CMK'nın 216/3, 5235 sayılı Kanunun 11 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2018/7318 E. , 2019/2032 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.
Hükmedilen ceza miktarı nazara alındığında sanığın duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6 ve 5271 sayılı CMK"nın 216/3. maddeleri uyarınca hükümden önce son sözün hazır bulunan sanığa verilmesi gerektiği gözetilmeden, hükmün verildiği celse hazır bulunan sanığa son sözü sorulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 59. maddesi ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 103. maddesinde öngörülen hapis cezasının miktarı itibariyle davaya bakma ve delillerin tayini ile suç vasfını belirleme görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olacağı nazara alınarak 5235 sayılı Kanunun 11 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.