Mahkemesi :Turgutlu 1. Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Tarihi :27.12.2013
No :2012/784-2013/550

Dava, hak sahibi konumunda yer alan davalının, boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşadığı gerekçesiyle kesilen ölüm aylığı nedeniyle kendisine yapılan yersiz ödemenin, 5510 sayılı Kanun hükümleri gereğince tahsili istemine ilişkindir.

Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

Davacıya murisi babasından yetim aylığı bağlandığı, Sosyal Güvenlik Kontrol Memuru tarafından yapılan araştırmalar sonucu davacının boşanmış olduğu eşi ile birlikte fiilen yaşamakta olduğu tespit edilerek almakta olduğu maaşı kesilerek adına borç kaydedildiği anlaşılmaktadır. Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa’nın 56/son ve 96. maddeleridir.

5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 59/2. maddesinde “Kurumun denetim ve kontrol ile görevlendirilmiş memurlarının görevleri sırasında tespit ettikleri Kurum alacağını doğuran olay ve bu olaya ilişkin işlemler, yemin hariç her türlü delile dayandırılabilir. Bunlar tarafından düzenlenen tutanaklar aksi sabit oluncaya kadar geçerlidir.” hükmü yer almaktadır.

23.11.2011 tarihli Kurum Denetmen Memuru raporunda, 2007 yılında yapılan ilk adres tespitine dayalı olarak davacı ile boşandığı eşinin köyde birlikte yaşadıklarının tespit edildiği görülmüştür.

Tüm dosya kapsamından, tanıklar davacı ile boşandığı eşinin ayrı yaşadıklarını belirtmiş iseler de, 21.10.2011 tarihli nüfus müdürlüğü yazısından davacı ile boşandığı eşinin 11.02.2007 tarihinden itibaren aynı adreste bulundukları ve o tarihten sonra herhangi bir adres değişikliği yapılmadığı ve 02.07.2013 tarihli zabıta tutanağından tarafların 18.10.2008 ile 17.11.2011 tarihleri arasında resmi olarak boşandıkları halde aynı adreste yaşadıkları anlaşıldığından davanın kabulü gerekirken mahkemece davanın reddine karar verilmesi; usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 10.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.