Sahte fatura düzenleme ve kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/11970 Esas 2020/7662 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme ve kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın 2009 takvim yılında sahte fatura düzenlediği ve kullandığı iddiasıyla açılan kamu davasında; sanık aşamalardaki savunmalarında atılı suçları işlemediğini beyan etmesi karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından;
1-Sanığın kullandığı faturaları düzenleyen ve düzenlediği faturaları kullanan mükellef/mükellefler hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporlarının ilgili vergi dairesinden getirerek, aynı mükellefler hakkında ilgili takvim yılında "sahte fatura düzenleme ve kullanma" suçlarından kamu davaları açılıp açılmadığının araştırılması; dava açıldığının tespiti halinde, dosyaların getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya eklenmesi,
3-Gerektiğinde, düzenlenen ve kullanılan faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturaları düzenleyen ve kullanan mükellefe ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler ile faturaları düzenleyen ve kullanan mükellefin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi; faturaları düzenleyen mükellef/ler ile kullanan mükellef/lerin ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
3-Faturaları kullanan ve düzenleyen şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmeleri; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının ve kime verdiklerinin sorulması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tespiti yerine eksik araştırma ve inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulması,
4-Kabule göre de;
a) Vergi suçu raporu ve mütalaaya uygun olarak sanık hakkında “2009, takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma” suçlarından kamu davası açıldığı, sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olup birbirine dönüşemeyeceği ve aynı yılda birden fazla fatura düzenlenmesi veya birden fazla beyanname döneminde fatura kullanılması nedeniyle zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, kararın gerekçe kısmında sanığın sahte fatura düzenleme ve sahte fatura kullanma suçunu işlediği belirtilmesine karşın hüküm fıkrasında hangi eylemden mahkümiyet kurulduğu belirtilmeksizin tek bir mahkümiyet hükümü kurulması suretiyle karışıklığa neden olunması,
b- Kendini vekille temsil ettiren katılan kurum yararına maktu vekalet ücreti yerine dilekçe yazım ücretine hükmedilmesi,
c) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 23.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.