Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/11303 Esas 2019/9056 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 01/05/2004-26/03/2014 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın işverence feshedildiğini beyanla, kıdem ve ihbar tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil, ücret, yıllık ücretli izin ve fazla mesai ücreti alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, dava konusu alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının iş sözleşmesinin mazeretsiz devamsızlığı üzerine haklı nedenle feshedildiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Yukarıda fazla çalışmanın ispatı konusunda anlatılan ilkeler, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde yapılan çalışmaların ispatı açısından da geçerlidir.Somut olayda, davacının ulusal bayram ve genel tatil çalışması ile fazla mesaisi tanık beyanlarına göre kış döneminde haftanın altı günü 09.00-20.00 saatleri arası bir saat ara dinlenme sonrası haftada on beş saat, yaz döneminde haftanın altı günü 09.00-21.00 saatleri arası bir buçuk saat ara dinlenme sonrası haftada on sekiz saat fazla çalışma yaptığı ve dini bayramların ilk iki günü dışındaki tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı kabul edilerek hesaplanmıştır.Davacının işyerindeki çalışma düzenini gösterir işyeri kayıtları bulunmadığından genel tatil çalışması ve fazla mesaisi tanık beyanlarına göre tespit edilmiş ise de dinlenen davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalışmadıkları ve davacının işyerindeki çalışma düzenini bilemeyecekleri gözetildiğinde, tanık beyanlarının genel tatil ve fazla çalışma iddiaları yönünden hükme esas alınması mümkün olmadığı anlaşılmış olup söz konusu alacaklar yönünden çalışmanın kanıtlandığı kabul edilerek hüküm tesis edilmesi isabetli olmamıştır. Hal böyle olunca fazla çalışma yaptığı sabit olmayan davacının söz konusu taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.