Hırsızlık suçundan sanık ...’nın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 493/2, 522, 59 ve 81. maddeleri gereğince 3 yıl 4 ay 1 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Mersin 6.Asliye Ceza Mahkemesinin 31/10/2003 tarihli ve 2000/1065 Esas, 2003/961 Karar sayılı kararının temyiz edilmeden kesinleşmesini müteakip, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümleri çerçevesinde yapılan uyarlama yargılaması sonucunda, 31/10/2003 tarihli kararın iptaline ve lehe olduğu kabul edilen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-d ve 62/1. maddeleri gereğince sanığın 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair aynı Mahkemenin 24/06/2005 tarihli ek kararının Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 01/05/2007 tarihli ve 2006/9925 Esas, 2007/5223 sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkındaki kamu davasının, zamanaşımı sebebiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/8. maddesi uyarınca düşmesine dair Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/05/2011 tarihli ve 2007/1122 Esas, 2011/1027 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 14/12/2017 gün ve KYB-2017/8197-33-105-94660652 sayılı kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/12/2017 gün ve KYB/2017/72738 sayılı ihbar yazısı ile dosya Dairemize gönderilmekle incelendi:

Anılan Yazıda;

(Dosya kapsamına göre, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9/4. maddesinde öngörülen, "Kesin hükümle sonuçlanmış olan davalarda, sonradan yürürlüğe giren bir kanunla ilgili olarak lehe hükmün belirlenmesi ve uygulanması amacıyla yapılan yargılama bakımından dava zamanaşımına ilişkin hükümler uygulanmaz" hükmü gözetilmeden, uyarlama konusunda bir karar verilmesi gerekirken, sanık hakkındaki kesinleşmiş hükümle ilgili kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine hükmolunmasında isabet görülmemiş olduğundan bahisle 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması) Dairemizden istenilmiş ise de;

TÜ R K M İ L L E T İ A D I N A

Yargıtay Birinci Başkanlar Kurulu"nun 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan 19/01/2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararı ile hırsızlık suçlarına ilişkin dosyaların, Dairemiz tarafından konu bakımından görevli diğer dairelere devredildiği,
Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 12/02/2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararında "Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önce gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır." şeklinde düzenlemeye yer verildiği görülmüştür.

Hal böyle olunca;

Konunun hırsızlık suçu olması nedeniyle dosya daha önce Dairemiz tarafından incelenmiş ise de, 2015/8 sayılı işbölümü kararına göre, hırsızlık suçlarına ilişkin dosyaların, dairemiz tarafından konu bakımından görevli diğer dairelere devredilmiş olması ve bu kararı destekleyici nitelikteki 2016/1 sayılı işbölümü kararına göre bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılacağına ilişkin düzenleme karşısında, iddianamedeki sevk ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesine göre; işin incelenmesi Yüksek 13. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın incelenmek üzere adı geçen Daireye GÖNDERİLMESİNE, 01.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.