8. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/16352 Karar No: 2017/4407 Karar Tarihi: 27.03.2016
Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2015/16352 Esas 2017/4407 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Borçlu vekili, dayanak ilamda faize ilişkin bir hüküm bulunmamasına rağmen faiz talep edildiğini, faizin başlangıç tarihinin icra emrinde belirtilmediğini belirterek takibin iptalini talep etmiştir. Mahkeme, borçlu vekilinin şikayetini kabul ederek takibin iptaline karar vermiştir. Borçlu vekili, vekalet ücreti ve yargılama giderine ilişkin bir hüküm bulunmamasından dolayı mahkeme kararının temyiz olabileceğini belirtmiştir. Ancak, uyuşmazlık konusu değer 5.980 TL'yi geçmediğinden mahkeme kararının temyiz kabiliyeti yoktur. Kararda, Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi gereğince harçtan muaf olan davada icra harcının talep edilemeyeceği belirtilmiştir. Ayrıca, İİK'nun 4949 sayılı Kanun'la Değiştirilen 363/1. maddesinin son cümlesinde yer alan kesinlik sınırı ile Ek 1. maddesinin 1. fıkrasındaki artırılan miktarın dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır.
8. Hukuk Dairesi 2015/16352 E. , 2017/4407 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Şikayet
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Borçlu vekili İcra Mahkemesi"ne başvurusunda, dayanak ilamda faize ilişkin bir hüküm bulunmamasına rağmen faiz talep edildiğini, faizin başlangıç tarihinin icra emrinde belirtilmediğini, Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi gereğince ..."nin harçtan muaf olması nedeniyle kendisinden icra harcının talep edilemeyeceğini belirterek takibin iptalini talep etmiştir. Mahkemece; şikayetin kabulü ile ... İcra Müdürlüğü"nün 2014/7001 Esas sayılı takibinin iptaline karar verilmiştir. Hüküm, borçlu vekili tarafından vekalet ücreti ve yargılama giderine hasren temyiz edilmiştir. Mahkemece 30.03.2015 tarihli ek karar ile süresinde olmayan temyiz isteminin reddine karar verilmiş, bu kez temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, borçlu vekili tarafından temyiz" edilmiştir. Somut olayda , mahkemenin yüze karşı tefhim ettiği kısa kararda vekalet ücreti ve yargılama giderine ilişkin bir hüküm bulunmadığından ve vekalet ücreti ve yargılama giderine ilişkin bu durumu gerekçeli karar ile öğrenen borçlu vekilinin temyiz isteği süresinde ve yöntemine uygun kabul edilerek, Bafra İcra Hukuk Mahkemesi"nin 08.01.2015 tarih ve 2014/197 Esas, 2015/3 Karar sayılı temyiz başvurusu süresinde olmadığından temyiz talebinin reddine ilişkin 30.03.2015 tarihli ek kararı doğru değildir. Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Mahkeme ek kararının yukarıda yazılı nedenlerle kaldırılmasına karar verildi. Temyiz incelemesine geçildi. İİK"nun 4949 sayılı Kanun"la Değiştirilen 363/1. maddesinin son cümlesindeki kesinlik sınırının aynı Kanunun Ek 1. maddesinin 1. fıkrası uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren artırılan miktarı dikkate alındığında uyuşmazlık konusu değerin 5.980,00 TL"yi geçmediği anlaşıldığından mahkeme kararının temyiz kabiliyeti yoktur. Borçlu vekilinin temyiz dilekçesinin acıklanan nedenle REDDİNE, taraflarca IIK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine 27.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.