Karşılıksız Yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/192 Esas 2020/3664 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/192
Karar No: 2020/3664
Karar Tarihi: 10.03.2020

Karşılıksız Yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/192 Esas 2020/3664 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Asliye Ceza Mahkemesi'nde karşılıksız yararlanma suçundan açılan davada, yerel mahkeme sanık için beraat kararı vermiştir. İlgili temyiz başvurusu incelendiğinde, temyiz süresinin 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'na göre bir hafta olduğu belirtilen kararda, 7035 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası temyiz süresinde tereddütlerin oluştuğu ve yanıltıcı ifadelerin kullanıldığı tespit edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2015 tarihli kararında belirtildiği üzere, bu durum avukatlar da dahil olmak üzere başvurucuların kanun yolunda yanılmalarına sebep olduğu gibi, Anayasa Mahkemesi'nin kararlarına göre adil yargılanma hakkı kapsamında mahkemeye erişim hakkının ihlali niteliğinde bulunmaktadır. Bu nedenle, katılan vekilinin temyiz istemi reddedilerek, hükmün onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 7035 sayılı Kanun'un 21. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nun 291. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 305 ila 326. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK'nun 310. maddesi

17. Ceza Dairesi 2020/192 E. , 2020/3664 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız Yararlanma
HÜKÜM : Beraat

Yerel mahkemece sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hükümden önce 05/08/2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanun"un 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nun 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve Bölge Adliye Mahkemelerinin kararlarına karşı yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği; ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtaydan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"nun 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği ve 1412 sayılı CMUK"nun 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden, katılan vekiline tebliğ edilen kararda temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilmek suretiyle yanıltıcı ifade kullanılmış olması, kanun yoluna ilişkin süreler konusunda 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanun"unda ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"unda farklı düzenlemelere yer verilmesi, 7035 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten sonra temyiz süresi konusunda tereddütler oluşması ve ilk derece mahkemelerince yanıltıcı ifadeler kullanılmasının, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13/10/2015 tarihli, 2015/11-120 Esas ve 2015/313 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, avukatlar da dahil olmak üzere başvurucuların kanun yolunda yanılmalarına sebep olduğu gibi, Anayasa Mahkemesinin 09/06/2016 tarihli (Başvuru Numarası: 2014/4987) ve 22/09/2016 tarihli (Başvuru Numarası: 2014/1382) kararlarına göre de bu durumun adil yargılanma hakkı kapsamında mahkemeye erişim hakkının ihlali niteliğinde bulunması nedenleriyle, katılan İstanbul Anadolu Yakası Elektrik Dağıtım A.Ş. vekilinin temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, katılan İstanbul Anadolu Yakası Elektrik Dağıtım A.Ş. vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 10/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.