Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11600 Esas 2021/5526 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11600
Karar No: 2021/5526
Karar Tarihi: 06.07.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11600 Esas 2021/5526 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, sevk ettiği araçla meskun mahal içinde seyir halindeyken, kırmızı ışıkta bekleyen bir araca arkadan çarparak üç kişinin basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek şekilde yaralanmalarına neden olmuştur. Mahkeme, sanığın asli kusurlu olduğuna karar vermiştir. Ancak, hükümde yanlış kanun maddeleri kullanıldığına ve TCK'nın 61/1 (b),(f),(g) ve 52/2. maddelerine dayanılmadığına karar verilmiştir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur. Yeniden yargılama gerektirmeyen düzeltmeler yapılarak hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 89/4 (taksirle yaralama), 62/1, 50/1-a, 52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet
- TCK'nın 61/1 (b),(f),(g) maddelerinin taksirli suçların temel cezasının belirlenmesinde uygulanamayacağı
- TCK'nın 52/2 maddesinin adli para cezasına çevrilmesi sırasında yanlış şekilde yerine TCK'nın 52. maddesinin gösterildiği ve bu durumun kanuna aykırı olduğu

12. Ceza Dairesi 2019/11600 E. , 2021/5526 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın eksik incelemeye ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Dosya içeriğine göre; 25.10.2013 günü saat 17.30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki çekici ile meskun mahal içi, bölünmüş, 50 km/saat hız sınırının bulunduğu eğimsiz yolda seyir halindeyken, kaza mahali olan kontrollü kavşağa geldiğinde önünde kırmızı ışıkta beklemekte olan ..."ın sevk ve idaresindeki otomobile arkadan çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak üç kişinin basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda,
1.Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"", (f) bendinde yer alan “failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı” (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2.Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesi yerine TCK"nın 52. maddesi olarak gösterilmesi
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün (1) nolu fıkrasında yer alan, "suçun işlenmesinde kullanılan araçlar , failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı,failin güttüğü amaç ve saiki " ibarelerinin hükümden çıkarılması ile hükmün (4) nolu fıkrasında ise ""52. maddesi "" ibaresinin çıkarılarak yerine ""52/2. maddesi"" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.07.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.