KARAR

Fuhuş suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda, atılı suçtan mahkumiyetine dair, Didim (Yenihisar) 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen 23/01/2014 gün ve 2013/131 (E) ve 2014/29 (K) sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 04/12/2018 gün ve 2016/14461 esas, 2018/16361 karar sayılı ilamıyla;
“ Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın suç tarihi ve öncesinde suça konu eylemin gerçekleştiği otelin mesul müdürü olarak görev yaptığı ve geçici olarak otelden ayrıldığını savunduğu, mağdurun da suç tarihi ve öncesinde aynı otelde çalıştığı ve bilahare sanıkla evlendiği, bu itibarla mağdur, tanık ve sanık beyanları göz önüne alındığında, sanığın suç tarihinde otelde bulunmamasının suçun unsurlarını belirleme ve sübutunu tayin yönünden eksik inceleme niteliğinde olmayıp, sanık hakkında hükme esas yeter delil elde edildiği anlaşılmakla tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Gerekçeli karar başlığında, mağdurun adı ve soyadı ile suçun işlendiği zaman dilimi gösterilmeyerek, CMK’nın 232/2. maddesine aykırı davranılmış ise de, bu hususun mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirildiği,
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ise de, bu husus infaz aşamasında resen gözetilebileceğinden, bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA " oy çokluğuyla karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/03/2019 gün ve 2014/164772 sayılı yazısı ile;
“31/12/2012 günü saat 23:00"te tutulan tutanak içeriğine göre saat 22:30 sıralarında haber merkezinin yönlendirmesi ile olay yeri olan ... Otel ve ... isimli iş yerine giden polis ekipleri bar ve otel kısmında kimlik kontrolü yaptıktan sonra otel odalarının kapılarını tek tek çalarak kapıları açtırdıkları, 104 no.lu odada mağdure ..."u yarı çıplak vaziyette tanık ..."le birlikte gördükleri, tanığın mağdure ile para karşılığında cinsel ilişkiye girdiklerini, mağdurenin paranın bir kısmını otel için aldığını söylediği, işlem yapılmak üzere tanık ve mağdureyi Asayiş Büro Amirliğine getirdikleri, işlemin aynı gün saat 22:10 ve 22:25"te yapılan iki ihbara dayandığı, işlemden önce veya sonra Cumhuriyet Savcısına bilgi verilmediği, mahkemeden alınmış bir arama kararının bulunmadığı, bu işleme dayanılarak sanık ... ve temyiz dışı sanık ... hakkında fuhuş suçundan kamu davası açıldığı, diğer sanık hakkında bu suçtan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanık hakkında da mahkumiyet hükmü kurulduğu incelenen dosya kapsamı ile sabittir.
Sanık olay tarihinde babasının rahatsızlığı nedeniyle Gaziantep"e gittiğini, yerine diğer sanığın baktığını savunmuş, diğer sanık da bu savunmayı doğrulamış ise de mahkemece bu hususa dair bir araştırma yapılmamıştır.
CMK"nın 119. maddesi konutta, iş yerinde ve diğer kapalı alanlarda arama yapılabilmesinin hakim kararı ile ve gecikmesinde sakınca bulunan hallerde Cumhuriyet Savcısının yazılı emri mümkün olduğunu düzenlemiş, aynı kanunun 118. maddesi de geceleyin yapılacak bu tür aramaları suç üstü, gecikmesinde sakınca bulunan haller ile firar eden yakalanmış veya gözaltına alınmış kişilerle tutkulu ya da hükümlülerin yakalanması halleri ile sınırlı tutmuştur. Olay tarihinde saat 22:30 ila 23:00 arasında yapılan bu aramada işleminin yasaya uygun olmadığı, bu arama ile elde edilen delillerin de hukuka uygun kabul edilip bunlara dayanılarak hüküm verilemeyeceği düşünüldüğünden onama kararına itiraz etmek gerekmiştir.
Kabule göre de;
Sanığın, olay tarihini de kapsayacak bir zaman diliminde Didim"de olmadığını Gaziantep"te olduğunu savunduğu halde bu husus araştırılmadan hüküm kurulması yasaya aykırı görülmekle bu yönden de ayrıca itiraz etmek gerekmiştir.
SONUÇ VE İSTEM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
İtirazın KABULÜ ile,
Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 04/12/2018 gün ve 2016/14461 esas, 2018/16361 sayılı kararının KALDIRILMASI, Didim (Yenihisar) 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/01/2014 2013/131 esas, ve 2014/29 sayılı kararının BOZULMASI,
İtiraz kabul edilmez ise, itiraz hakkında bir karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna TEVDİİ,
itirazen arz ve talep olunur.” isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü:
II- İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, fuhuş suçundan, sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararının onanmasına ilişkin, Dairemizin 04/12/2018 gün ve 2016/14461 esas, 2018/16361 karar sayılı ilamına ilişkindir.
III- KARAR
Sanığın suç tarihi ve öncesinde suça konu eylemin gerçekleştiği otelin mesul müdürü olarak görev yaptığı ve geçici olarak otelden ayrıldığını savunduğu, mağdurun da suç tarihi ve öncesinde aynı otelde çalıştığı ve bilahare sanıkla evlendiği, bu itibarla mağdur, tanık ve sanık beyanları göz önüne alındığında, sanığın suç tarihinde otelde bulunmamasının suçun unsurlarını belirleme ve sübutunu tayin yönünden eksik inceleme niteliğinde olmayıp, sanık hakkında hükme esas yeter delil elde edildiği anlaşılmıştır.
Bu itibarla; Dairemizin 04/12/2018 gün ve 2016/14461 esas, 2018/16361 Karar sayılı onama kararındaki gerekçeye göre Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görülmediğinden İTİRAZIN REDDİNE, 6352 sayılı Yasanın 99/3 maddesiyle 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 3. fıkra hükmüne göre dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine, 02/04/2019 tarihinde oy çokluğu ile karar verildi.