Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8485 Esas 2019/6293 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8485
Karar No: 2019/6293
Karar Tarihi: 25.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8485 Esas 2019/6293 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın yaralama ve genel güvenliği tehlikeye sokma suçundan mahkumiyet kararı verdi. Yapılan temyiz incelemesinde, yaralama suçuna ilişkin hükümler istem gibi onanırken, genel güvenliği tehlikeye sokma suçuna ilişkin hükümler bozuldu. Sanık sadece ağır cezayı gerektiren olası kastla yaralama suçundan hüküm kurulması gerektiği belirtildi. Kararda, TCK'nın 86/1, 170 ve 44/1 maddelerine atıfta bulunuldu.

3. Ceza Dairesi 2018/8485 E. , 2019/6293 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında yaralama ve 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2)Sanık hakkında genel güvenliğin tehlikeye sokulması suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın düğünde havaya ateş etmek suretiyle mağdur ..."in yaralanmasına neden olması neticesinde; TCK"nin 86/1. ve 170. maddelerinde belirtilen suçların ihlaline neden olduğu yargılama konusu olayda, TCK"nin 44/1. maddesinde düzenlenen fikri içtima kuralları gereğince sanık hakkında yalnızca ağır cezayı gerektiren olası kastla yaralama suçundan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, ayrıca genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan da mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün, bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.