MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın birleştirilmesine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkiline zorunlu mali sorumluluk sigortalı, davalıya ait aracın, alkollü sürücü kullanımında iken kaza yaptığını, müvekkili tarafından karşı araç hasarı için 3.809,00 TL ödeme yapıldığını belirterek 3.809,00 TL"nin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda; dava dosyasının HMK.nun 166.maddesi uyarınca, Konya 4. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2010/1545 Esas sayılı dosyasından görülen dava dosyası ile birleştirilmesine, yargılamanın birleştirilen dosya üzerinden yürütülmesine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, TTK.nun 1301.maddesine göre açılan rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Hukuk Muhakemeleri Kanununun 166. maddesinde, Aynı yargı çevresinde yer alan aynı düzey ve sıfattaki hukuk mahkemelerinde açılmış davalar, aralarında bağlantı bulunması durumunda, davanın her aşamasında, talep üzerine veya kendiliğinden ilk davanın açıldığı mahkemede birleştirilebileceği öngörülmüş, 168. maddesinde de aynı yargı çevresinde görülmekte olan davalar yönünden verilen birleştirme kararlarının ancak hükümle birlikte temyiz edilebileceği ve bu hususun tek başına bozma sebebi olmayacağı hüküm altına alınmıştır.Somut olayda; birleştirme kararı veren mahkeme ile birleştirmeden sonra davaya bakacak olan mahkemeler aynı yargı çevresi içerisinde kurulmuş mahkemeler olduğu gibi, birleştirme kararı gönderme kararı niteliğindedir. Gönderme kararı ile dava sona ermeyip gönderilen mahkemede davaya devam edileceği ve esas hakkında bir hüküm verileceği kuşkusuzdur.Bu bakımdan, birleştirme kararının tek başına temyiz kabiliyeti yoktur ve esas hükümle birlikte temyizi mümkün bulunmaktadır. Temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı yapılan temyiz istemleri hakkında da mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden, temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 08.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.