Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/8185 Esas 2014/7372 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gaziantep 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/03/2013
NUMARASI : 2012/461-2013/186

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin desteği Mustafa"nın davalılara trafik sigortalı araçların karıştığı kaza sonucu vefat ettiğini belirterek destekten yoksun kalma nedeni ile fazlaya dair haklarını saklı tutarak 1.000,00.-TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsilini talep etmiş, talebini ıslah dilekçesi ile arttırmıştır.
Davalı E.. A.. ve M.. A.. vekilleri, kusur oranında, poliçe limiti ile sınırlı olarak gerçek zarardan sorumlu olduklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; E.. A.."ye trafik sigortalı araç sürücüsünün % 75, davalı M.. A.."ye trafik sigortalı araç sürücüsünün % 25 kusurlu olduğu kabul edilerek davanın kısmen kabul kısmen reddi ile kusur oranlarında 85.901,89.-TL"nin 21.475,47.-TL"sinin M.. A.."den, 64.426,41.-TL"sinin ..... Sigorta A.Ş."den dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Dava davacılar desteğinin ölümü nedeni ile Borçlar Kanunu"nun 45. maddesi (6098 sayılı BK m. 53) gereğince destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece destekten yoksun kalma zararının belirlenmesi için uzman aktüer bilirkişiden rapor alınmış, hükme esas alınan bu bilirkişi raporunda müteveffanın gelirinde hiçbir artış olmayacağı varsayımı ile % 3 iskonto oranı kullanılmış, ayrıca peşin değer hesabında ise, komütasyon tablosuna göre muhtemel kalan yaşam süresi ile bu yaşam süresi dikkate alınarak peşin irat formülleri kullanılmıştır.
Yargıtay yerleşik uygulamalarına göre destekten yoksun kalma tazminatı hesaplanırken rapor tanzim tarihine kadar gerçekleşen zararın bilinen veriler nazara alınarak ve iskontoya tabi tutulmadan somut olarak, rapor tanzim tarihinden sonraki zarar da bilinen son gelir nazara alınıp 1/Kn katsayısına göre her yıl % 10 oranında artırılmak ve % 10 oranında iskonto edilmek suretiyle hesaplanmalıdır (YHGK., 28.06.1995 tarih, 1994/9-628 Esas, 1995/694 Karar).
Hükme esas alınan bilirkişi raporunun az yukarıda belirtilen Yargıtay yerleşik uygulamasına aykırı olduğu anlaşılması bakımından açıklanan ilkeler yönünde hesaplama yöntemine uygun tarzda ek rapor alınarak tazminatın somutlaştırılması gerekirken yazılı olduğu şekilde karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 8.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.