22. Hukuk Dairesi 2014/22988 E. , 2015/22695 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai, ücret, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili müvekkilinin davalıya ait işyerinde çalışmakta iken iş sözleşmesinin 20.09.2011 tarihinde işveren tarafından haklı olmayan sebeplerle feshedildiğini ancak tazminatlarının ödenmediğini beyanla kıdem- ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin alacağı, fazla mesai, bayram ve genel tatil alacağı ve ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının işten kendisinin ayrıldığını, 23.09.2011 tarihinden itibaren işe gelmemeye başladığını ve dava dilekçesinin davalıya tebliğ edildiği tarihe kadar davacıdan haber alınamadığını beyanla açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı davalı işyerinde 15.02.2011 tarihinden önce 08.00-18.30 saatleri arasında, bu tarihten sonra ise hafta içi 08.30-18.30 saatleri arasında, cumartesi ise saat 13.00"e kadar çalıştıklarını iddia etmiştir. Davalı ise davalı şirkette haftalık 45 saatlik çalışma süresine uyulduğunu savunmuştur. Davalı tanıkları cumartesi günü çalışılmadığını, işlerin yoğun olduğu zamanlarda bazen çalışma olduğunu beyan ederken, davacı tanıkları, haftada 5 gün çalıştıklarını, cumartesi günleri çalışma olmadığını, esasen 2009 yılına kadar cumartesi günleri çalıştıklarını, 2009 yılından sonra cumartesi çalışmalarının kaldırıldığını, 2011 yılının başında yeniden cumartesi günleri çalışmaya başladıklarını söylemişlerdir. Mahkemece, her ne kadar davalı tarafın cevap dilekçesinde cumartesi günleri 08:00-13:00 saatleri arasında çalışma olduğu yönünde beyanda bulunduğu gerekçesi ile davacının tüm çalışma süresi boyunca cumartesi günleri çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de, dinlenen tanık anlatımları iddia ve savunma ile çelişkili olup,bu çelişki giderilmeden hüküm kurulması hatalıdır.
Mahkemece, fazla mesai hususunda tanıkların yeniden dinlenerek, cumartesi çalışması konusunda çelişkinin giderilmesi ve hangi zamanlarda cumartesi günleri çalışıldığının belirlenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Açıklanan sebeplerle hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.
