Sahte fatura düzenleme - defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2039 Esas 2020/7637 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2039
Karar No: 2020/7637
Karar Tarihi: 23.12.2020

Sahte fatura düzenleme - defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2039 Esas 2020/7637 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık fatura düzenleme ve belge gizleme suçlarından mahkum edilmiştir. Sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası var olduğu için TCK'nin 58. maddesi uygulanmamıştır. Ancak, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi infaz aşamasında Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için bu maddeye göre işlem yapılmamıştır. Yargılamanın hukuka uygun yapıldığı belirtilmiş ve hüküm onanmıştır. Ancak, başka bir suç için kurulan hüküm, olağanüstü dava zamanaşımı gerçekleştiği için bozulmuştur. Bu nedenle, sanık hakkındaki kamu davası düşürülmüştür.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 58. ve 53. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/2039 E. , 2020/7637 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme, defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

... Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 26.11.2012 tarih ve 2012/5486 Esas sayılı iddianamesi ile vergi suçu raporu ve mütalaasına uygun olarak sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan açılan kamu davası ile ilgili hüküm kurulmamış ise de, zamanaşımı hükümleri dikkate alınarak mahkemesince bu hususta işlem yapılması mümkün görülmüştür.
1- Defter ve belge gizleme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nin 58. maddesi hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, gerekçeli karar başlığında 01.08.2012 şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin, defter ve belge istem yazısının 16.03.2012 tarihinde tebliğ edilmesi dikkate alınarak 15 gün sonrası olan “02.04.2012” şeklinde mahallinde düzeltilmesi, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2-2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen "2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun‘un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun‘un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 23.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.